هوش مصنوعی: روزی که خواسته‌ها و آرزوها در دسترس و موفقیت قرار گرفتند، در نهایت همه به جایی رفتند که هیچ وقت آنجا نبودند.

هوش مصنوعی: دوستان از این باغ گذشتند و به خاطر انتخاب‌هایشان حسرت می‌خورند؛ هر رنگ و حالتی که به خود گرفتند، مانند کفی بود که فقط فایده‌ای نداشت.

هوش مصنوعی: متأسفانه، این کاروان‌ها بعد از نابودی همچنان اثری از خود به جا گذاشتند اما هیچ عبرتی نگرفتند.

هوش مصنوعی: تمام اسم‌ها و نشانه‌ها در حجاب و پرده‌ای از عفت قرار دارند و هرکدام به نوعی خود را با زبانی بیان کردند که هیچ‌کس نتوانست آن را درک کند و ستایش کند.

هوش مصنوعی: اعداد به یک شکل بودند، چه در حالت مخفی و چه در حالت آشکار. ما چشمان‌مان را باز کردیم و متوجه شدیم که بر این صفری که قبلاً وجود داشت، افزوده شده است.

هوش مصنوعی: از آنچه که به وجود آمده‌است، به نبودن و فنا می‌رسیم. در زمین زندگی ما، همه چیز هنوز در حال رشد و بارور شدن است و هیچ چیز به‌طور کامل از بین نرفته‌است.

هوش مصنوعی: غارتگران زندگی و هستی، از فرصت‌های نادر و واقعی که هرگز به دست نمی‌آوریم، بهره می‌برند و از ما می‌گیرند.

هوش مصنوعی: از این ظاهر حبابی که به خاطر دو رنگی‌اش به وجود آمده است، پرسیدم که به کجا می‌توانم این زیبایی را حفظ کنم؛ آینه‌ای از خود نشان دادند.

هوش مصنوعی: به مانند شمعی که در اثر گرما و نورش باعث روشنی می‌شود، من نیز با هر نگاهی که می‌اندازم، گویی دنیایی از احساسات و ارتباطات را رقم می‌زنم. از حضور من، فضاهای تاریک و سرد دور می‌شوند و روشنی و گرما جایگزین آن‌ها می‌گردند.

هوش مصنوعی: آرزوهای خاموش و نفس‌هایی که ساکتند، معانی عمیق و اسرار حقیقت را در پرده‌ای به زبان آوردند که خودشان هم نتوانستند آن را بشنوند.

هوش مصنوعی: در این دنیا، کسانی که بی‌توجه و غافل هستند، به تماشای واقعیت‌های زندگی نگاهی نمی‌کنند و در خواب و غفلت باقی می‌مانند. در حالی که بسیاری از آدم‌ها چشم‌هایشان بر واقعیت‌های زندگی بسته است و از آنچه در اطرافشان می‌گذرد، آگاهی ندارند.