هوش مصنوعی: دنیا و تلاش برای خواسته‌های زودگذر، انسان را از واقعیت‌ها دور کرده و او را به پیگیرى امور سطحى و مادی مشغول نموده است. این وضع به گونه‌ای است که شخصی در حال بی‌خبری، به دنبال چیزهایی جزئی و کم‌ارزش می‌گردد.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که عوامل و مشکلات زیادی وجود دارد و هر چیزی به جدایی و تفرقه دامن می‌زند، اگر در بین این شرایط سخت تلاش کنی و به عمق مسائل بپردازی، ممکن است چیزهای قیمتی و با ارزشی را پیدا کنی.

هوش مصنوعی: بدون زحمت و سختی، نمی‌توان به موفقیت و دستاوردی رسید. زندگی پر از مشکلات و چالش‌هاست که باید با آنها مواجه شد.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی اشاره به یک سفر یا قافله دارد که در آن، کسانی با نیرنگ و فریب مشغولند. به نظر می‌رسد که در این مسیر، ما همچنان در حرکت هستیم و با وجود اینکه هر یک از ما ممکن است بخشی از یک گروه باشیم، اما ارتباط واقعی و همسفری عمیق وجود ندارد. در واقع، در این قافله، بازی با حواس و نیرنگ‌ها حاکم است و ما در این فضای فریب‌آور به همسفری با برخی دیگر مشغولیم.

هوش مصنوعی: از دنیای حقیقت سخن نرانید و سوال نکنید، چرا که راه به خانه تنگ است و از بیرون درهای زیادی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در این مجلس، سازندهٔ صورت و زیبایی مانند دسته‌ای از نرگس در باغ است که به خاطر نداشتن بینایی، نمی‌تواند زیبایی خود را ببیند.

هوش مصنوعی: با وجود زیبایی و ارزش بالای لب‌های تو، هیچ‌کس به اندازه‌ی تو جذاب و دل‌ربا نیست. بگذار همان سنگی که از آن جواهرات می‌سازند، چندین بار دل را عذاب دهد.

هوش مصنوعی: دل ما تنها دل رنجیده‌ای نیست که از شکایتی بنالد، بلکه هر کسی که دردی دارد و از یاد آن پریشان است، می‌تواند در بیرون از خود، نشانه‌های آن درد را نشان دهد.

هوش مصنوعی: در دنیای ناامیدی ما، افرادی که به نوعی نقص دارند، با اشک‌های خود تصاویری از تلاش‌هایشان را به وجود می‌آورند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به سخنان من توجه نمی‌کند، زیرا همه به دلایل خودشان مغرور و غرق در خود هستند.

هوش مصنوعی: خوابم با فکر قیامت تلخ و ناخوشایند شده است و صدای فریاد خروس سحر به من یادآوری می‌کند که زمان بیداری فرا رسیده است.

هوش مصنوعی: از مکانی دور و غریب که همه چیز به ظاهر مقدس به نظر می‌رسد، آمده‌ام که به حقیقتی تلخ اشاره کنم: گروهی که در پس زرق و برق ظاهری، به قلب اساسی زندگی توجه ندارند و در دام جهل و ظاهرگرایی افتاده‌اند.

هوش مصنوعی: با مردم درباره‌ی حقیقت تو نمی‌توان صحبت کرد. ای نادان، داستان خود را با دیگران نقل نکن.

هوش مصنوعی: در دل آسمان غبار پراکنده‌ای وجود دارد که همچون دانه‌ای در غربال در حال تکان خوردن و جستجوست. به همین دلیل، انسان در پی یافتن راهی برای رهایی از سردرگمی و بی‌سر و سامانی است.