هوش مصنوعی: نفس راحت‌طلبی باعث شد تا دلی را زیبا کنند و بی‌پروا به تلاشی جدی پرداخته و مکانی را مرتب و آراسته سازند.

هوش مصنوعی: من با وجود سرکشی و طغیانی که دارم، به سجده و فروتنی ترغیب می‌شوم. مانند شمعی که از ریزش اشک ذوب می‌شود، به این حالت دلم می‌خواهد.

هوش مصنوعی: کاروانی که در تلاش بود، به موفقیت نرسید. اما در نهایت، با رنگ و نمایی زیبا، محموله‌ای آماده کردند.

هوش مصنوعی: آرزو داشتم خوابی آرام و سبک داشته باشم، اما ناگهانی قلبم به تپش افتاد و به دنبال آرامش رفتم، در حالی که در حال مرگ به وضعیتی زیبا و دلنشین رسیدم.

هوش مصنوعی: در این بیت بیان می‌شود که چگونه صدها دشواری و مشکلات (بیابان، خار و خس) در مقابل یک آتشخانه (جایی که زندگی و گرما وجود دارد) از بین می‌روند. به عبارتی، زمانی که یک دل زیبا و آراسته می‌شود، تمام آن سختی‌ها و ناهمواری‌ها محو می‌شوند و به جایی برای محبت و زیبایی تبدیل می‌شوند.

هوش مصنوعی: آبروی یک عمر آدمی به خاطر تلاش و زحمت او از بین رفته است، در حالی که دیگران به خاطر تصورات نادرستشان درباره ناکارآمدی او، زحماتش را نادیده می‌گیرند.

هوش مصنوعی: در یک عالم پر از بی‌نیازی، کسی در حال پرواز بود و برای جلوگیری از حمله مشکلات، مانعی ساخت و خود را محافظت کرد.

هوش مصنوعی: از تکرار و پیوستگی این قطره خون، خبر ندارم، اما می‌دانم که دل‌ها از دل‌های یکدیگر زینت می‌یابند.

هوش مصنوعی: دریای گوهری است که برای عاشقان نذر شده و افراد ناامید بیشتر از خاک، ساحلی تزئین کرده‌اند.

هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید: نفس خود را کنترل کن و از آن غافل نشو، زیرا آرامش و راحتی نوشندگان در هر جا، به برپایی شمعی و ساختن جایی برای گرد هم آمدن مرتبط است.