هوش مصنوعی: نگارگران در حالی درگیر کارشان شدند که به خاطر زیبایی طرهٔ موی تو، قلم را به زمین نگذاشتند و از هیچ تلاشی فروگذار نکردند.

هوش مصنوعی: به خاطر جهل و نادانی، برخی افراد به قد و قامت تو حسرت می‌زنند و خود را به درخت سرو تشبیه می‌کنند، در حالی که آنها در واقع از فطرت خود فاصله گرفته و در سطحی پایین‌تر قرار دارند.

هوش مصنوعی: دل را نمی‌توان به رنگ زیبایی عروسی درآورد؛ چرا که دل کسی که در پیچ و تاب زلف تو گرفتار شده، نمی‌تواند آزاد شود.

هوش مصنوعی: شعاع آفتاب از کنار ابروی زیبای تو که مانند کمان خمیده است، گذر کرده و پرتوهای لطیف و نازک بر بلندای آن نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: افرادی که دمی سوخته و دچار درد و رنج هستند، دیگر نمی‌توانند به وفاداری ادامه دهند؛ زیرا زرتشتیان با صدای واحد و هماهنگی در جستجو هستند.

هوش مصنوعی: ای حسرت انتظار صبح، از شام ما فاصله بگیر. دور ما، جام آفتاب را شکسته‌اند.

هوش مصنوعی: در این فضا سعی کن از خودنمایی پرهیز کنی، چرا که حباب و موج اگرچه وجود دارند، اما حقیقت واقعی آنها نیستند.

هوش مصنوعی: آموختن آداب و رفتار درست را می‌توان از چشمان مردم یاد گرفت، چون چشمان آنها در حالتی که هوشیار و بیدارند، آرام و بدون جنب و جوش هستند، و حتی وقتی که تحت تاثیر مشروبات قرار دارند، باز هم همان آرامش را حفظ می‌کنند.

هوش مصنوعی: از حالت شمع خاموش، این نغمه به گوش می‌رسد که شعله‌ها همه به خاطر آتش دل خود به هم پیوسته‌اند.

هوش مصنوعی: به خاطر احساس ترس و وحشتی که آن مردم داشتند، من هم در آتش عشق سوختم. آن‌ها به‌طور ناگهانی بلند شدند و هیچ‌گاه آرام نگرفتند.