هوش مصنوعی: اگر اهل معرفت در گفت‌وگو خسته شده‌اند، حتی به اندازه‌ی تکان لب هم در تلاش بوده‌اند و کوتاهی نکرده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی آبرو و اعتبار خود را حفظ کنی، از درخواست و بیان نیازهایت در ملأ عام خجالت بکش. این زیبایی و لطافت سخن، از اصول و زوایای حیا نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: به عشق و محبت بی‌ریا توجه کن و از جروبحث و ادعاها بگذرت، زیرا در فضای صمیمی عشق، رازها و موضوعات خصوصی در گوشه‌ای دور از نظر دیگران جا دارد و درب آن به روی کسی باز نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نقش و تصویر ما آزادگان به‌طور قطع تحت تأثیر تحقیق و بررسی نیست و خطی که ما به تصویر می‌کشیم کمتر دچار رنگ و تاثیرات دیگر است.

هوش مصنوعی: قدردانی از زندگی و آفرینش کار آسانی نیست؛ زیرا زمانی که انسان فقط برای خود زندگی می‌کند، تمام تلاش‌هایش بی‌ثمر و بیهوده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از کنار ما بی‌خبر عبور نکن، زیرا این سبزه‌های نرم و لطیف در سایه‌ی مژگان زیبا آرام و راحت هستند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از زیبایی دل‌انگیز و درخشش خاص ما باخبر نیست، چرا که محیط و فضای وجود ما را با مشکلات و ناخوشی‌ها پوشانده‌اند.

هوش مصنوعی: راه دیگری برای پرواز ما وجود ندارد؛ حتی اگر بی‌پر و بال باشیم، همین چاک قفس را پیموده‌اند.

هوش مصنوعی: ما از خاکیم و باید در برابر فضولی احساس شرم کنیم؛ جز ادب، کاری که به ما مربوط است، کم‌کاری شده است.

هوش مصنوعی: زیر فشار و سختی‌های زندگی، آزادی‌ام را از من گرفته‌اند و افسوس که رنگ و بوی خوش زندگی‌ام تحت تأثیر مشکلات و ناامیدی‌ها قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید که شادی و غم، ناتوانی و خودبزرگ‌بینی، عشق و کینتوزی از آغاز وجود در کنار هم بوده‌اند و هیچ‌کدام از این احساسات و حالات انسانی جدا از دیگری نیستند.