هوش مصنوعی: من در حالتی از ضعف و ناتوانی به‌سر می‌برم، ولی خوشبختی و شادی دیگران باعث شده که احساس سربلندی کنم. سجده‌کننده‌گان و ستایش‌کننده‌ها نیز بر گرد من جمع آمده‌اند و دنیا به من توجه کرده است.

هوش مصنوعی: آیینه‌ام به شدت متعجب است و هیچ رنگی از شوخی ندارد، چون اینقدر لذت و ناز را از گلرخان آموخته‌ام.

هوش مصنوعی: دل پاک و بی‌خبر از خودم، حالتی داشت که انگار یک جام معجزه‌آسا در دست داشتم. این حالت مرا به جایی رساند که از دانش و آگاهی این دو جهان بی‌نیاز شدم.

هوش مصنوعی: وجود تو ناشی از نیروی قوی زندگی است، مثل این که رازهای پنهان در دل خاک باز شده‌اند.

هوش مصنوعی: قبل از این، دلم پر از احساسات و رنگ‌های مختلف بود، اما اکنون تنها یک صدای بی‌حس و بی‌درد از من برآمده است.

هوش مصنوعی: در برابر مشکلات و فشارهای زندگی، فروتنی و تسلیم خود را نشان می‌دهم. این مشکلات باعث شده‌اند که حتی از نعمت‌ها و منافع خود نیز محروم شوم.

هوش مصنوعی: چشمان پر از اشتیاق و دوستی مانند آغوشی است. من به شدت گیج و سردرگم هستم که کدام یک از دوستانم دوباره به دیدار من آمده‌اند.

هوش مصنوعی: من از تندبادی که به خاطر زیبایی‌های تو به وجود آمده، نمی‌دانم، اما همین قدر می‌دانم که بر من ناز کرده‌اند و رحمی به حال نیازهایم داشته‌اند.

هوش مصنوعی: من از بی‌دلی خودم می‌گویم که امتحان کردم تا بفهمم صداقت چیست. قلب آشنا به خاطر دردهای زیادش دیگر برایم مثل قبل نیست.