هوش مصنوعی: افراد بخشنده‌ای که به احسان و نیکی توجه دارند، از generosity و بخشش خود چشم‌پوشی کرده‌اند و از این کار دیدگاه و نگاهی متفاوت را تجربه کرده‌اند.

هوش مصنوعی: سیر این باغ و گل‌ها غیر از تماشای غم چه چیزی است؟ چشمان همه به یکباره از موی سر تا دشت گشوده شده‌اند.

هوش مصنوعی: چندین مژه به چشمت زدند تا تو را بیدار کنند، و یک رگ خواب تو با چندین نیشتر باز شده است.

هوش مصنوعی: وضع مستی حالتی نیست که فقط به خواب و خمیازه بیفتد، بلکه به یاد آغوشی می‌ماند که در امواج دریا به روی آن باز شده‌اند.

هوش مصنوعی: بیدلان، افرادی که زخم‌خورده و دل‌شکسته‌اند، به راحتی فریب چیزهای بی‌ارزش را نمی‌خورند. غم و اندوهی که مانند حبابی خالی است، تأثیری بر آنها ندارد. این افراد در مسیر زندگی خود، مسائل سطحی و بی‌محتوا را کنار گذاشته‌اند و از آنها عبور کرده‌اند.

هوش مصنوعی: ما همچون موجی هستیم که به آرامش و سکون فکر نمی‌کنیم. بی‌خبر نباش که همه این کمرها، به‌عنوان دامن، بر کمر خود بسته‌اند.

هوش مصنوعی: غصه و آه ما از این باغ فقط برای آغاز پرواز است. بلبل‌ها قبل از اینکه بال و پرشان را باز کنند، نوک خود را آماده کرده‌اند.

هوش مصنوعی: در اینجا به زیبایی و خلوص آینه اشاره شده است که چیزی از آن پنهان نمی‌ماند. افرادی که به هنر مشغولند، ممکن است از این نکته غافل شوند که جوهر و ذات هر چیزی باید در روشنایی و صفای آینه نمایان شود. به عبارتی، آن‌ها ممکن است در اثر پرداختن به ظواهر، به عمق و حقیقت زیبایی‌ها توجهی نکنند.

هوش مصنوعی: نور شمع حقیقت، مانند نوری از یک فانوس نیست. افرادی که دارای چشمان شوخ و زهره‌ناک هستند، از شعله‌های آن دور شده‌اند.

هوش مصنوعی: موهای سفید ناشی از پیری، نشانه‌ای است از روزهای تیره و سختی که فرد تجربه کرده است. ای کاش هیچ‌کس به چنین حالتی دچار نشود. آه از شمعی که در انتظار صبح، چشمانش را باز کرده و هنوز در تاریکی قرار دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که به دو قرب دست نیافتم، درک درستی از تلاش‌های پیری‌ام نداشتم؛ گویی حلقه‌ای از وجودم گشوده شده است.

هوش مصنوعی: بیدل در ناتوانی خود از نگرانی در مورد قدرت دیگران آزاد است و احساسات درونی‌اش بیشتر در ناامیدی و بی‌توجهی به دیگران نمایان می‌شود.