هوش مصنوعی: از شکستگی رنگ من، به اندازه‌ای که آب روی یک کاسه سلطنتی می‌ریزد، تاثیر گذاشته‌اند. من مانند موجی هستم که به سمت چپ و راست می‌چرخد و حالتی پیچیده و غیرعادی دارد.

هوش مصنوعی: برای درک حقیقت و رسیدن به آن، چشم‌هایت را باید باز کنی و تنها به دست عادی و معمولی بسنده نکن؛ زیرا اصل شادی و نشئه واقعی از دوران گذشته تا به حال به انسان‌ها عطا شده است.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره شده است که این عالم خاکی و دنیایی پر از آشفتگی و فتنه است، بنابراین بهتر است که در برابر آن کمی ناپایداری و آشفته‌حالی نشان دهی، زیرا برای تو موقعیتی ویژه فراهم شده است که می‌توانی در آن قیام کنی و به عمل بپردازی.

هوش مصنوعی: قطره‌ها تا زمانی که به دریا نرسند، نشان‌دهنده راز و سرشتی هستند که در زندگی نهفته است. هر چیزی که شایسته‌اش باشی، چه بخواهی و چه نخواهی، به تو داده شده است.

هوش مصنوعی: در زمانه‌ای که وضعیت اهل سخن به پایین‌ترین حد خود رسیده است، باید برای آنها ناراحت بود. همچنین، قلم‌ها در دستان ما به نوعی در تاریکی و ناامیدی فرو رفته‌اند.

هوش مصنوعی: از بهار نمی‌توان نور شمع صبح را تشخیص داد؛ اینقدر در رنگ کاهی چیزی در وجودم خاصیت وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این جمع، زیبایی چشم‌نواز است و کسانی که کمتر به آن توجه می‌کنند، از نعمت نگاه خوب محرومند.

هوش مصنوعی: من در شوق و عشق دیدار تو غرق شده‌ام و رازهای حیرتم روشن است. نگاه‌های خیره و محو من که به تو دوخته شده، خود گواهی بر این احساس عمیق است.

هوش مصنوعی: می‌خواهم تا زمانیکه نابود شوم، مانند شمع در خودم فرو بروم و از خودم دور شوم. به همان اندازه که باید سفر کنم، راهی برایم فراهم شده است.

هوش مصنوعی: تا وقتی که نفس در بدن است، ای بیدل، با خیال‌های پرفروغ خود ادامه بده. تلاش‌های بی‌نتیجه‌ات را آن‌قدر انجام بده که هر چه بخواهی به تو داده شده است.