هوش مصنوعی: هر ذره‌ای که به خورشید نزدیک می‌شود، شگفتی خاصی را به وجود می‌آورد و هیچ چشمی جز با دیدن تو، باز نشده است.

هوش مصنوعی: مخلوقاتی که در آسمان‌ها هستند، آزادانه پرواز می‌کنند، اما هنوز نتوانسته‌اند از دنیای درونی خود خارج شوند و به آرزوهایشان دست یابند.

هوش مصنوعی: در اینجا نمی‌توان کسی را یافت که دلش آرام و بدون نگرانی باشد، زیرا همه‌ی اینجا به یکجانشینی از آشفتگی‌ها و مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند.

هوش مصنوعی: مانند حبابی که بر روی آب حوض شناور است، انسان‌ها نیز در دنیای وهم و خیال زندگی می‌کنند. این حباب‌ها به دلیل ناپایداری و زودگذر بودن، در عمق وجود خود هیچ چیزی را نمی‌‌یابند و بار سنگینی که بر دل دارند، آنها را به جایگاه واقعی‌شان نمی‌رساند.

هوش مصنوعی: نمایش زیبایی او باعث شده که جهانیان خودخواه و مغرور شوند. زیبایی او بسیار کارآمد است و این آینه‌ها بی‌خبر از این جذبه، ساده و بی‌کرانند.

هوش مصنوعی: همچون شمعی که در حال ذوب شدن و سوزاندن خود است، من نیز به خاطر تو گدازانده‌ام و اشک و آه می‌ریزم، اما همچنان پایدار و استوار ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: این شادی‌هایی که به امیدش خود را در قید و بند گذاشته‌ای، مانند جادوی رنگ گل، به‌طور کامل از بین رفته و آزاد شده‌اند.

هوش مصنوعی: عشاقی که درک درستی ندارند، به حقیقت عشق پی خواهند برد، ولی زمانی که متن عشق برایشان نوشته نشده باشد، مانند پرنده‌ای افسانه‌ای می‌ماند که در دنیای خیال پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: راز کسی که در مستی قرار دارد چیست که این حقیقت را پنهان کند؟ که این شراب ناب و خالص، همچون دو بال پرواز، چندین جام از باده را به جوش آورده است.

هوش مصنوعی: احوال ما را از ناز و زیبایی تو می‌پرسند. آنهایی که در عشق تو مجنون شده‌اند، مانند سایه‌ای هستند که هر جا بروی، به دنبال تو آمده و در آنجا حضور دارند.

هوش مصنوعی: درد و غم جزو جدایی‌ناپذیر زندگی هستند و بدون وجود آنها روشنایی و زیبایی معنا ندارد. کسانی که در زندگی با سختی‌ها و مشکلات مواجه می‌شوند، به نوعی به وجود این تیره‌بختی‌ها متصل شده‌اند و آنچه را که می‌نگارند، بازتابی از این تجربه‌هاست.