هوش مصنوعی: همه مردم از این میکده مست و بی‌خبر شده‌اند، مثل زمانی که شراب از ظرف بیرون می‌ریزد و هیچ‌کس از جوشش آن خبر ندارد.

هوش مصنوعی: هرچقدر که ما سعی کردیم مسائل و مشکلات را حل کنیم، باز هم مشکلات جدیدی به وجود آمدند که باید به آن‌ها رسیدگی کنیم.

هوش مصنوعی: هر کلمه‌ای که به زبان می‌آید، به اندازه‌ی هزاران کتاب ارزش دارد، اما در خیال به نظر می‌رسد که آنچه گفته شده به فراموشی سپرده شده است.

هوش مصنوعی: ای نادانان، برای فرمان ازلی چاره‌ای وجود ندارد. آنچه امروز دل رنجیده مرا احساس می‌کند، دیشب به وجود آمد.

هوش مصنوعی: آینه هیچ چیزی ندارد، اما دل‌ها در آن جمع شده‌اند. از دل‌های معشوق، حس و عشق به بیرون جاری شده است.

هوش مصنوعی: کیفیت موهای گلی، شبیه به نرمی و زیبایی گل شیب است و قبل از آنکه در پوششی تاریک و سیاهمند قرار بگیرد، این زیبایی نمایان شده است.

هوش مصنوعی: این مکان خراب و بی‌سر و سامان، تنها یک تصور است که در اینجا، تا وقتی که جام پر از شراب برداشته می‌شود، وجود دارد.

هوش مصنوعی: بی‌ذوقی و بی‌توجهی به هنر و زیبایی، مانند یک مانع بزرگ است که زیبایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود که آثار خوب و ارزشمند نتوانند خود را به خوبی نشان دهند.

هوش مصنوعی: در نگاه به حقیقتی که فراتر از توهمات است، نمی‌توان به خواسته‌های نفس گوش سپرد.

هوش مصنوعی: در طی مسیر جستجوی دانش، خرد انسان مراحل بسیاری را پشت سر گذاشته و پیشرفت کرده است، اما در انتها آنچه مهم است، این است که درک و هوش واقعی در یک نقطه خاص ظاهر می‌شود.

هوش مصنوعی: ما صدایی از جستجوی حقیقت نشنیدیم، فقط فریادهایی به گوش رسید که همه سازها خاموش شدند.

هوش مصنوعی: ما متوجه شدیم که وجود ما نتیجه تلاش‌هایمان است و در نهایت، زحمات ما به یک مشکل یا درد بزرگ تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: بیدل مانند داستانی قدیمی از زندگی است که از یک گوش وارد می‌شود و از گوش دیگر خارج می‌شود.