گنجور

غزل شمارهٔ ۱۲۶۸

نه تنها از قدح مستی و از گل رنگ می‌جوشد
نوای محفل قدرت به صد آهنگ می‌جوشد
بجا واماندنت زیر قدم صد دشت گم دارد
اگر در گردش آیی خانه با فرسنگ می‌جوشد
جهان را بی‌تأمّل کرده‌ای نظاره زین غافل
که این حیرت‌فزا از سینه‌های تنگ می جوشد
در این‌ صحرا که یکسر بال‌ طاووس است اجزایش
غباری گر به خود بالد همان نیرنگ میجوشد

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: پروژهٔ بازبینی OCR

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

نه تنها از قدح مستی و از گل رنگ می‌جوشد
نوای محفل قدرت به صد آهنگ می‌جوشد
هوش مصنوعی: زمانی که ما از جام شراب مست می‌شویم و از دل گل رنگین زنده می‌شویم، صدای مجالس پرتوانی نیز به شکل‌های مختلف ظور می‌آورد.
بجا واماندنت زیر قدم صد دشت گم دارد
اگر در گردش آیی خانه با فرسنگ می‌جوشد
هوش مصنوعی: اگر در جایی از زندگی‌ات احساس دلتنگی یا ناامیدی می‌کنی، بدان که با حرکت و تغییر، می‌توانی به جایی برسی که آرزوهای بزرگت به تحقق بپیوندد. هرچند ممکن است اکنون در حالتی از سردرگمی یا رکود باشی، اما اگر قدم برداری و به جلو بروی، امکانات و فرصت‌های جدیدی به رویت باز خواهند شد.
جهان را بی‌تأمّل کرده‌ای نظاره زین غافل
که این حیرت‌فزا از سینه‌های تنگ می جوشد
هوش مصنوعی: دنیا را بی‌هیچ تردیدی تماشا کرده‌ای، اما از این نکته غافل هستی که این شگفتی و حیرت از دل‌های پر از محدودیت ناشی می‌شود.
در این‌ صحرا که یکسر بال‌ طاووس است اجزایش
غباری گر به خود بالد همان نیرنگ میجوشد
هوش مصنوعی: در این منطقه‌ای که فقط زیبایی و بزرگی طاووس وجود دارد، اگر ذرات خاکی به خود بالید، همان فریب و نیرنگ به وجود می‌آید.