هوش مصنوعی: نوشتن عشق هرگز بدون فرستاده‌ای نخواهد بود و اگر پیام‌رسانی از خودمان دور باشد، این عشق به کجا خواهد رفت؟

هوش مصنوعی: هر کجا که طبیعت و سرشت انسان به یک شکل در آید، جهانی که ما در آن هستیم، دارای یک دایره فهم و آگاهی است و نمی‌توان به دو طرف آن نگاه کرد.

هوش مصنوعی: آتش نمی‌تواند خاشاک را بپزد، زیرا جلوهٔ او در آنجا حضور ندارد و هیچ اثری از ما نخواهد بود.

هوش مصنوعی: آدمی نباید به فرصت‌های فریبنده و زودگذر زندگی دلخوش باشد، چرا که در روز و شب، گشایش و بسته شدن شگفتی‌ها و زیبایی‌ها ممکن است به سرعت تغییر کند.

هوش مصنوعی: برق زیبایی از دور می‌تابد و در این لحظهٔ عجیب، ای کسانی که از خود بی‌خود شده‌اید، ببینید که چطور دل نمی‌تواند جلوه‌گری کند.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به مکان روشنایی و امید، باید با نگاهی صادق و خالص مانند شبنم حرکت کرد، حتی اگر انسان بال و پر و قدرت پرواز نداشته باشد.

هوش مصنوعی: هرچند که کار فردا به تنهایی ارزشمند است، اما امروز می‌توان بدون زحمت به آن دست یافت. ممکن است در زمان دیگر توان و حوصله‌ی کافی برای انجام آن نداشته باشی.

هوش مصنوعی: زاهد، در حالی که در گوشه‌ای آرام و دور از دنیا نشسته است، نمی‌تواند همیشه بزرگ و باشکوه بودن خود را فقط به خاطر کنار گذاشتن دنیا از دست بدهد. در واقع، این کار به خودی خود هنری نیست.

هوش مصنوعی: دل ما که همیشه روشن و صاف بود، حالا مانند آیینه‌ای زنگ زده و تیره شده است. دیگر نمی‌توانیم از احساسات و دردهای خود آثاری به جا بگذاریم، چرا که در دل‌مان این زنگارها سایه افکنده‌اند.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی به مردم توجه کنی یا در فکر او باشی، در دنیای تماشا باید به خودت توجه نکنی.

هوش مصنوعی: نگران آرامش و آسایش در زندگی نباشید، زیرا اشک‌های بیدل نشان‌دهنده‌ی عواطف عمیق اوست و این حالت، از ارزش و زیبایی خاصی برخوردار است.