محبت هرگز باعث ستم و وفا هرگز باعث زحمت نمی‌شود.

 دل جمع (قلبی با آرامش خاطر و آسوده) همچون مهری برای تمام گنج های اقبال و سعادت است. انسان در آسودگی و آرامش، در واقع، صاحب همه گنجینه های ارزشمند هستی است، اگرچه ممکن است ظاهراً ثروت و دارایی نداشته باشد.

 شکوه و عظمتی که در عالم قناعت و رضا وجود دارد، هیچ پادشاهی (چه خاقان و چه قیصر) آن را ندارد.

هرچند شرابی در ساغر ندارم، قلبم را پر از شراب عشق کرده ام و از آن می‌نوشم و مستی می‌کنم.

هوش مصنوعی: در حالت افسردگی من پرواز پرنده افسانه‌ای خوابیده است، زیرا اگر من رنگ نداشته باشم، پرواز هیچ مفهومی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: خواسته‌های نفس، نشانه‌ی تربیت صحیح نیستند و آن همت وسیع که از آسمان سرچشمه می‌گیرد، به کسی که خود را پایین نگه می‌دارد، تعلق ندارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این مفهوم اشاره دارد که اگر رفتاری اشتباه یا نادرست باشد، نباید آن را به سادگی نادیده گرفت. همچنین، اگر رفتار یا گفتاری دارای معنا و معانی عمیق باشد، کاملاً مشخص است که در صورت عدم وجود حالتی مشخص، نمی‌توان آن را به درستی ارزیابی کرد. به عبارت دیگر، هر رفتار و گفتار باید با دقت و توجه بررسی شود تا بتوان به درک بهتری از آن رسید.

هوش مصنوعی: به جایی که حقیقت در آن به اوج می‌رسد، اگرچه ستاره‌ها و گردونه آسمان وجود نداشته باشند، باز هم آنجا هست.

آن‌قدر از بار تعلق و خواستن دور باش که حتی اگر بر روی دوشت سر نداشته باشی، برایت مهم نباشد!

هوش مصنوعی: اگر یقین تو از تردید ناشی از دوربینی باشد، لب یار همچون کوثر نخواهد بود.

هوش مصنوعی: با خودت آشنا شو، زیرا شناخت خود ضروری و ممکن است. اگر چیزی وجود نداشته باشد، هیچ ارزشی ندارد.

اعتبارات و جزئیات دنیا خود به خود پیام‌های بسیاری دارد. حالا اگر در جایی پیامبری وجود نداشت، مهم نیست!

هوش مصنوعی: از آن درگاه خواسته‌ات را بخواه که هیچ چیزی بر آن در نباشد.

هوش مصنوعی: از میان اعداد، آنچه را که می‌شماری، اگر واحد در بیشتر آنها وجود نداشته باشد، وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: نام و اثر انسان‌ها بر جانشینان آنها باقی می‌ماند، پس از آنچه در آینه می‌بینیم (خودمان) نباید گذشت، چرا که سکندر بزرگ و معروف هم بی‌مانند نیست.

این دنیا و آن دنیا توهم و خیالی بیش نیستند، بیدل، تو در اینجا و در این لحظه زندگی کن، مهم نیست که این و آن (دنیا و عقبا) باشند یا نباشند.