هوش مصنوعی: هرگز فرد ناتوان و ناآگاه نمی‌تواند به جایگاه و مقام کسی که بینا و داناست، برسد.

هوش مصنوعی: هر کودک و غنچه‌ای در آغاز رشد خود نیست که بلافاصله به بلوغ برسد و هر کسی نیز به مرتبه‌ای از کمال و آگاهی نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: گل به خاک تبدیل شد و رنگ حنا را پیدا نکرد، افسوس به جبهه‌ای که دسترسی به آن ندارد.

هوش مصنوعی: اگر این واقعیت نیرنگی است، ما همان وعده‌ات هستیم و فرصتی که هرگز به فردا نخواهیم رسید.

هوش مصنوعی: ما در دنیای اعتبار و شهرت، بسیار ساده‌دل هستیم و هیچ تصویر و نمادی نمی‌تواند به آینه وجود ما برسد.

هوش مصنوعی: براي پیدا کردن ما زحمت نکش؛ به جایی رسیده‌ایم که حتی موجود افسانه‌ای عنقا هم نمی‌تواند به آنجا برسد.

هوش مصنوعی: ما فقط می‌توانیم با مشکلات و سختی‌ها مواجه شویم و به پیش برویم تا زمانی که به هدف و آرزوهایمان دست پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: پاک‌دل‌ها از سخنان مردم آرام و بی‌دغدغه‌اند؛ اما آنچه که می‌گویند و می‌نویسند نادیده می‌گیرند و به اهداف بلند خود نمی‌رسند.

هوش مصنوعی: در طول روز و شب، شرایط زندگی به گونه‌ای است که هیچ آسیبی به این گل زیبا نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: در باغی که او وجود دارد، چه بارانی و چه رنگی، یعنی حتی بوی خوش گل آنجا هم نمی‌تواند به آنجا برسد.

هوش مصنوعی: برای درک رازهایی که یارمان در کلامش دارد، از ما سوال نکنید. چون ذهن بیمار ما به حل معماها قادر نیست.

هوش مصنوعی: ای زاهد، تو با توبه‌ات خود را به جایی رساندی که جای شکرگزاری است، اما باید بدان که این خیال و تصور تو به لذت‌های واقعی نرسیده و تنها در ذهن توست.

هوش مصنوعی: در نهایت، انسان به خاک و اثرات خود در زمین تبدیل می‌شود و در این مسیر، هیچ‌کس نمی‌تواند به او کمک کند یا او را از این سرنوشت رهایی بخشد.

هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید که جوهر و ویژگی‌های خوب و بد درون انسان‌ها مانند تصویری است که در آینه نمی‌تواند به درستی منعکس شود. به عبارت دیگر، عمق و اسرار روح انسان‌ها فراتر از آن چیزی است که در ظاهر و شکل ظاهری قابل مشاهده است.