هوش مصنوعی: هر جا که غم و ناله‌ها به نظم و ترتیب درآید، آشتی و صلح مانند حلوایی شیرین خواهد بود، اگر دو لب (دو طرف دعوا) به یکدیگر نزدیک شوند و با هم صحبت کنند.

هوش مصنوعی: چشم خود را از خاک و گرد و غبار پاک کن، زیرا که از این پایین‌تر ننگی نیست که به مقام و عظمت برسد.

هوش مصنوعی: تغییر وضعیت ما بخشی از طبیعت انسانی است و اگر برگه‌ها به رطوبت دچار شوند، نوشته‌های نامنظم و ناخوانا خواهند شد.

هوش مصنوعی: شراب‌نوش و باهوش، تا زمانی که میوه‌های شیرین آفتاب نرسیده‌اند، خود را از لذت‌ها محروم نساز.

هوش مصنوعی: ناامنی به دلی که هنوز به آرامش نرسیده است مربوط می‌شود؛ حتی اگر آهو از ترس بگریزد و به مکانی امن برسد، باز هم در خطر است.

هوش مصنوعی: در تلاش و کوشش، تسلط بر امور دشوار است و در هر جا که خیال و اندیشه به آن برسد، بدون نیاز به حرکت و تلاش، آنجا حضور پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: سرنوشت انسان به تأخیر و عجله مربوط نمی‌شود، پس این را باور نکن که صبح زود خواسته‌ها و نیازهای شب‌ات برآورده خواهد شد.

هوش مصنوعی: ای زندگی، چرا باید به خاطر حسرت وصال شادکامی، در اضطراب باشی؟ لحظه‌ای توقف کن تا پیامی از چیزهای نابود شده به ما برسد.

هوش مصنوعی: زمانی که انسان دچار ناامیدی و بی‌حالی می‌شود، دیگر نمی‌تواند از خود شجاعت و قدرت نشان دهد. در این حالت، مانند شیری که به خواب رفته، جاودانه منقوش و سرشار از آواز نمی‌شود و نمی‌تواند بر خویشتن فخر کند.

هوش مصنوعی: یک قطره در فضایی خالی برای ما از بخشش تو که چیزی از قدرت و عظمت تو کم نمی‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی لبان تو را باز می‌کنم، راز دلمان فاش می‌شود. این معنی به راحتی و به شیوه‌ای واضح قابل بیان است.