هوش مصنوعی: نگاه گرم و پرشور مانند شعله‌ای روشن است که با نرمی و لطافت، کلامی زیبا و ارزشمند را همچون جواهری از عمق وجودش می‌ریزد.

هوش مصنوعی: به تماشای طراوت عرق شرم او بنشین، مانند برگ گل که از زیر نقابش گلاب می‌بارد.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی دستش را به زلف آن معشوق می‌زند و غبار شب را از دل می‌زداید، مانند آفتابی که می‌تابد.

هوش مصنوعی: آرامش و خوشی ما به خاطر زیبایی‌های اوست، مانند اینکه اثر نور ماه بر کتان تمیز شده نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: به جهانی که عشق، زیبایی‌هایش را مانند باغی می‌آفریند، از آتش و آب می‌سازد.

هوش مصنوعی: از امواج سرسبز کوه‌ها و دشت‌ها، خیالی که تشنه‌لب است، مانند سرابی به تصویر کشیده می‌شود.

هوش مصنوعی: هرگز از پیگیری لذت و آرامش غافل نشو، زیرا غفلت می‌تواند تو را به خواب غفلت فرو ببرد.

هوش مصنوعی: از افرادی که در دنیای مادّی و روزمره زندگی می‌کنند، دنبال کسانی بگرد که به راز و حقایق عمیق دست یافته‌اند، زیرا آنها گنجینه‌های ارزشمندی را از دل زندگی معمولی به نمایش می‌گذارند.

هوش مصنوعی: دل انسان، مانند گنجینه‌ای است که روشنایی و زیبایی در آن نهفته است. اما این زیبایی با چیزهای بی‌ارزش فاش نمی‌شود؛ چرا که هرچه در آینه‌ای بگذارد، اگر در آب بیفتد، به راحتی از بین می‌رود.

هوش مصنوعی: کاملاً عجله نکن و کار را به شتاب نینداز، چون گاهی اوقات سرعت و شتاب مانند برق و آتش، نتایج غیرمنتظره و خطرناکی به همراه دارد.