هوش مصنوعی: عقل در برابر عشق، حیله‌گر می‌شود و از میدان مبارزه فرار می‌کند، مانند کسی که وقتی چنگال حریف را می‌بیند، به سرعت می‌گریزد.

هوش مصنوعی: مردی که در برابر ننگ و عیب خود نمی‌ایستد، نمی‌تواند به چیزهایی که از او سر زده است اتکا کند. اگر خطایی مرتکب شده، باید با آن روبرو شود و از آن فرار نکند.

هوش مصنوعی: محیطی که در آن امکانات وجود دارد، به گونه‌ای ترسناک است که دنیا برای حفظ خود، مانند پوششی به چهره‌اش زره می‌پوشد و از حوادث وحشتناک فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: به دنبال یک مکان امن نباشید، چرا که در چنین فضایی، خطرات بزرگ و غیرمنتظره‌ای ممکن است به وجود بیاید و شما را ناگهان تحت تاثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: از این دنیای شگفتی چگونه ممکن است آزاد شویم، مگر اینکه کسی با افکاری نو و خلاقانه به میان بیاید و از آنچه جامه را رنگین می‌کند، فرار کند.

هوش مصنوعی: من از محبت و نزدیکی بی‌خبر نیستم، درست مثل مؤمنی که از دنیا و ظواهر آن دل‌تنگ می‌شود و از آنها فاصله می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دل عاشق که دائماً در جستجوی بهانه است، به رنگی که شیشه‌ساز می‌بیند فرار می‌کند و از صدای شکستن می‌ترسد.

هوش مصنوعی: عمر به سرعت در حال گذر است و مانند نعل که در آتش قرار می‌گیرد، باید مراقب باشی که فرصت‌ها را از دست ندهی و بی‌احتیاطی نکنی تا باعث فرار آنها نشود.

هوش مصنوعی: کدام سیل باعث شده که شهر روم در چشمانم جاری شود و اشک‌ها مانند آبله به پای لنگ من بند بیندازند و گریزان شوند؟

هوش مصنوعی: من از هیاهوی دنیا فرار می‌کنم، مثل کودکی که وقتی سگی به او نزدیک می‌شود با سنگ به آن می‌زند و فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: به دنبال داستان‌های وابستگی نباش، چرا که چون نفس از دل تنگ شود، به پرهیز و فرار می‌پردازد.