هوش مصنوعی: مانند شمعی که فقط در سکوت خود می‌سوزد، آیا از وجود من آهنگ دیگری برمی‌خیزد؟ اگر من رنگی از چهره‌ام برافراشته شود، آیا جبینم بر خاک خواهد افتاد؟

هوش مصنوعی: باز کردن مژه‌ها برای من آسان نیست به خاطر خواب عمیقی که دارم. تا زمانی که آینه صیقل نخورد و زنگار از آن برطرف نشود، این کار دشوار به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: جهان ما و خودمان جایی است که خیالات و توهمات در آن جای دارند، بنابراین نمی‌توان انتظار داشت که از این مکان، چیزی واقعی و ماندگار مانند نام و ننگ به وجود بیاید.

هوش مصنوعی: غرور او به ما یاد داد که وقتی ضعف و ناتوانی نشان می‌دهیم، زیبایی و جاذبه‌اش بیشتر نمایان می‌شود، مثل این که وقتی آتش به نیستان می‌افتد، نی‌ها به یکباره حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: اگر آزادی در این زندان ادامه داشته باشد، دل بی‌ادعا که به خاطر سختی‌ها خون می‌خورد، از هر چیز تنگی برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: در هر کجا که جنون و وحشت من را فرا گیرد، به گونه‌ای خاکی برمی‌افزايم که حتی از صد فرسنگ دورتر هم دیده شود.

هوش مصنوعی: جهان در حرکت است و انسان نمی‌تواند از قید سرنوشت و آنچه که در قدرت او نیست رهایی یابد، مگر اینکه تصورات و خیالاتی که در ذهن دارد از میان برود و دور شود.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در صدای بلند و هیاهوی این کوه‌ها نمی‌توان به راحتی سخن گفت و در واقع، این صدا گویا بر سرنوشت و حادثه‌ای بزرگ که در آینده رخ خواهد داد، تاثیر دارد. به گونه‌ای که حتی صداها و سنگ‌ها نیز از جا بلند می‌شوند و بر واقعیت‌ها اثر می‌گذارند.

هوش مصنوعی: نگران نباش تا اینکه خجالت و سرافکندگی‌ات کمتر شود، زیرا هر کسی اگر مدتی در یک جا باقی بماند، بالاخره با مشکل و ناراحتی برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: به فریب آرامش و صلح اعتماد نکن، بیدل. وقتی که رگ گردن به نشانه عزم نبرد ورم کند، باید برای جنگ آماده باشی.