هوش مصنوعی: وقتی که تیغ تو به خون من می‌زند، حمله ناز تو تمام وجودم را به قلبم می‌کشاند.

هوش مصنوعی: کجاست اشک؟ چون در عالم خیال تو، هزار آینه در می‌افتد و تو را بازتاب می‌کند.

هوش مصنوعی: حالت عاشق مانند این است که شعله‌ای در هوای معتدل می‌سوزد و آرامش ندارد.

هوش مصنوعی: نگاه احترام و وفاداری آنقدر شگفت‌انگیز است که همچون شمعی در خلوت، می‌تواند آینه‌ای را روشن کند و شعله‌ور سازد.

هوش مصنوعی: بهار زندگی و تازگی، چیزی است که شاید به نظر غیرممکن بیاید، مگر اینکه حیا از طبیعت سست و ضعیف نشأت بگیرد.

هوش مصنوعی: کسی که به زیبایی و لذت شناختن توجه دارد، می‌بیند که حتی چهره و ظاهر خود او هم در هر نمایش و جلوه‌ای کمرنگ و محو می‌شود.

هوش مصنوعی: خوشحالم که امروز درد و ناله‌ام به دشمنی بدل شده است که مرا رها نمی‌کند؛ مثل درخت سرو که تا کی می‌تواند آزاد باشد و در دام گل گرفتار گردد.

هوش مصنوعی: هر ذره از وجود من مملو از وحشت است، مانند شور و شوق دیوانگی، و کسی که نتواند از خود بگذرد، باعث خجالت من می‌شود.

هوش مصنوعی: از شرم بی‌تابی خودم به حالت مایع در می‌آیم، نکند آینه در حضور تو نام دلم را بشنود.