هوش مصنوعی: عملی که تو با خیالی بلند و سرشار از عشق انجام دادی، تمام وجودت را به سمت خود کشید. این عمل، نه مانند کسی که دیوانه‌وار به دنیا نگاه می‌کند، بلکه به گونه‌ای بود که باعث شد قدم از شلوغی و بی‌توجهی‌ها بردارم و به دنیای درونم توجه کنم.

هوش مصنوعی: به خودت اجازه نده که آرزوها و خواسته‌هایت را بیش از حد گسترش دهی، زیرا ممکن است به مشکلاتی دچار شوی که دیگر نتوانی از عهده‌ی آن‌ها برآیی.

هوش مصنوعی: عشق و هنر برایت دلسوزی می‌کند، در میخانه‌ای قدیمی بوسه‌ای بزن، زیرا که از اصل علم و خیال و تردید، از دو لیوانت به تو می‌رسد.

هوش مصنوعی: محتوا و موضوع هر چیزی به پذیرفتن و رد کردن آن بستگی دارد. اگر مغرور باشی، دیوانگی به دمی که از ادب خارج می‌شود، تو را به درب دیگر سوق می‌دهد.

هوش مصنوعی: از فکر و خیال عشق و دوستی که موجب نگرانی و دردسر شده است، خارج شو. چرا که اگر آزمایشی در کار باشد و فرصتی به تو داده شود، ممکن است در لحظه‌ای دیگر آن فرصت را از دست بدهی و به ناامیدی گرفتار شوی.

هوش مصنوعی: با آرامش و وقار زندگی کن و از خودخواهی و خودپسندی دوری کن، زیرا ممکن است باعث شود که ارزش واقعی تو کاهش یابد و استعدادهایت نادیده گرفته شوند.

هوش مصنوعی: رضا به کسی وفا نخواهد کرد و به خمار و مستی مدعا توجهی ندارد؛ نگاهی که از چرخش رنگ ما می‌تواند خط ساغر تو را به در آورد.

هوش مصنوعی: پس از اینکه دور کعبه طواف کردم و به حضور معشوق رسیدم، آرزوی من این است که در هنگام سجده، سرم را از درگاه تو بلند نکنم.

هوش مصنوعی: انسان و جان به دلایل لطافت بدنت نمی‌توانند تأمل کنند، مگر اینکه عرق از برتن تو لباس رنگی را به در بیاورد.

هوش مصنوعی: من از پیچ و خم موهایت کجا می‌توانم بروم وقتی که آسمان نیز به خاطر زیبایی تو خود را به خاک عدم می‌سپارد تا از چنگال تو نجات یابد؟