هوش مصنوعی: زمانه تا دماغ جام خوشی‌ام را تازه کرد، بدنم مثل ماه یکسره به طعمه خواب ممتد تبدیل شد.

هوش مصنوعی: دو روزی که در آن به فطرت اصلی خود برمی‌گردیم و از پریشانی رهایی می‌یابیم، در حقیقت به ما کمک می‌کند تا با بستن چشم بر روی آرزوهای بیهوده، آنچه که واقعاً مهم است را سر و سامان دهیم.

هوش مصنوعی: شام و صبح در حال رونق و زیبایی هستند، اما چهرهٔ غمگینی که به خون آغشته است، دیگر نمی‌توان آن را زیبا کرد.

هوش مصنوعی: صبح زمانی که غبار از روی افق برمی‌خیزد، در واقع به محبوبیت و شهرتی اشاره دارد که به خودی خود و به واسطه‌ی نشانی از زیبایی و جلوه‌ای خاص به وجود آمده است. این اشاره به عالم انسانی دارد که تلاش دارد تا خود را در میان دیگران شناخته و برجسته کند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس نتوانسته است حتی یک تار مو از این خانه بیرون برود؛ اگر هر دیوار مانند شانه‌ای باشد و صد دروازه باز شود.

هوش مصنوعی: به طور قطع به خاک افتاده‌ام و از خجالت عرق کرده‌ام. این درسی که گرفته‌ام، مرا مست کرده و دوشیزگی من دوباره تازه شده است.

هوش مصنوعی: بیدل می‌گوید که حتی ذره‌ای که در اینجا وجود دارد، مانند خورشید پر از نعمت و ثروت است و می‌توان گفت که این احساس خوشی و فراوانی باعث شده ساغر و می‌نوشی ما به غفلت از حد و اندازه پر شود.