هوش مصنوعی: صوت بدن هزاران تأثیر را عبور می‌کند مانند قطره‌ای که از ظرف سفالی می‌گذرد.

هوش مصنوعی: نسیم بهاری از خاک و گل به سرزمین می‌وزد و زحمت‌ها و دردهای زندگی را نادیده می‌گیرد و به جلو می‌رود، گویا که هیچ‌کدام از مشکلات اهمیت ندارند.

هوش مصنوعی: غبار روی شیشهٔ ساعت به ما یادآوری می‌کند که هوشیار باشیم، چرا که زمان و ایام به سرعت سپری می‌شوند.

هوش مصنوعی: جهان در حال تلاش برای کامل شدن و رفع نواقص خود است. مانند هلال که از میان ماه و ستاره‌ها عبور می‌کند و نمادی از این تلاش است.

هوش مصنوعی: هرکسی را که می‌بینم در پی این است که جاودانه بماند، اما مردم در حالتی از نادانی و خیال باطل زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: دل پاک و خالصی که از تردید و خیال‌های نادرست تهی شده باشد، کجاست؟ چرا که در آینه‌های مختلف، تصویرهای زیادی از آن می‌گذرد.

هوش مصنوعی: به چه وسایلی باید دست بزنم تا بتوانم به کوی محبوب برسم، حتی نفس‌هایم هم از روی لب‌های من، در دل می‌گذرد و تحمل این فاصله سخت است.

هوش مصنوعی: در شب، وقتی به چهره‌اش نگاه کردم، آتش شوری به وجود آمد که هنوز هم اثرش در چشمک زدن ناز و زیبایی غزال دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: ای بلبل، تلاش و نالهٔ دل‌خراش تو بی‌فایده است، زیرا زمان خوشی و آسایش تو در حال عبور است و تو هنوز در عذاب و غم هستی.

هوش مصنوعی: زندگی فرصتی کوتاه و پر از خیال است و اگر از وسوسه‌ها بگذری، این مدت بدون اندوه و غم سپری می‌شود.

هوش مصنوعی: امروز حال و هوای وصال وجود دارد، اما غبار و نشانه‌های سفری که دیروز سپری شده، همچنان باقی است و فکر و خیال به سمت آن می‌رود.

هوش مصنوعی: باید به رازها و نکات عمیق عشق و احساسات دقت کرد، زیرا احساسات واقعی گاهی به زبان نمی‌آیند و تنها در سکوت بیان می‌شوند.