هوش مصنوعی: آسمان دوباره از درون به من زخم زده، چون که پیری بر تلاش‌هایم سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: دیگر برایم درد و ناراحتی به مانند گذشته نیست، هرچند بارها با مشکلات و رنج‌ها مواجه شده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی با این موی سپید من، پایه‌های رنج و آزار را بنا کنی، باید بدانی که این شعر از تجربیات و زخم‌های زندگی من نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: مرا در طول زندگی با زیبایی و لطافت یاسمن احاطه کرده و در دلم بار نگرانی و درد را قرار داده است.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که در عالم بالا، به جای مشک که عطر خوشی دارد، از کافور که بوی ملایم‌تری دارد، استفاده شده است. این به نوعی اشاره به تغییرات و دگرگونی‌ها در طبیعت و عالم هستی دارد.

هوش مصنوعی: خدای نکرده، این موهای سپید نشانه‌ای از پیری و ضعف نیست! چرا که دل من همچنان شجاع و آماده نبرد و مبارزه است.

هوش مصنوعی: در مسیر لذت و خوشی، تله‌ای از غم و اندوه وجود دارد که این سرنوشت ناعادلانه بر من تحمیل کرده است.