هوش مصنوعی: اگر در دنیای غم فراق، به ما کمک می‌کردی، آنچه برای ما در جدایی سخت و دشوار است، برایت راحت و آسان می‌بود.

هوش مصنوعی: بیشتر دل‌ها قادر به تحمل غم جدایی هستند، اگر احساس آرامش کنی، این در صورتی است که همه‌ی دل‌ها یکسان می‌بودند.

هوش مصنوعی: اگر تلخی جدایی پس از روز ملاقات وجود نداشت، انسان در کنار دوستانش مانند پادشاهی زندگی می‌کرد.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچکس نیست که از درد جدایی رنج نبرده باشد، زیرا این جدایی هزاران ناراحتی و دل شکستگی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: اگر تو هم آنچه را که من در جدایی تجربه کرده‌ام می‌دیدی، در می‌یافتی که یک صد کوه سنگین و سخت هم از تحمل آن درد ناتوان و حیران می‌شوند.

هوش مصنوعی: کاج به خاطر درد و غم عزیان نوشیدنی‌ای را چشید که آسمان را واداشت تا هر لحظه به خاطر فریاد او به زمین ناله کند.

هوش مصنوعی: اگر از رفتن عزیزان غم کمتری دارم، این شادابی و خوشحالی من باعث می‌شود که دل و جانم همچنان سرزنده باشد و بر افق آسمان بدرخشد.

هوش مصنوعی: دل من پر از غصه و درد شده است به خاطر جدایی از آن‌ها. اگر غم آن‌ها نبود، من هم هیچ غمی نداشتم.

هوش مصنوعی: اگر از این میدان غبارآلود بیرون نروی، من با شادی و نشاط در این میدان بدی ارتباط برقرار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر بتوانم از درد دل خود رهایی یابم و به دور گردون بیفتد، دوست دارم که در یک روز بر روی گردون پایین دنیای قزمان باشم.

هوش مصنوعی: این درد را نمی‌توان با عقل و خرد درمان کرد. ای کاش می‌توانستی راهی برای درمان این درد پیدا کنی.

هوش مصنوعی: زخم‌ها یکی پس از دیگری بر دلم نشسته‌اند و غم مرا به شدت می‌آزارد؛ اگرچه هر چه قدر هم که بر این غم بیفزایی، به خوبی آن را شکسته‌ای.

هوش مصنوعی: نعمت و فضل خداوند شامل حال ما شده و در این روزهای سخت و دشوار، صبر و استقامت ما مدیون رحمت و لطف الهی است. اگر این نعمت‌ها نبود، تاب آوردن در این مشکلات بسیار سخت‌تر می‌شد.