هوش مصنوعی: ما دیگر به پایان زندگی خود رسیده‌ایم و از قدرت و سلطنت چیزی برایمان باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: ما سرپرست این سرزمین هستیم و چهره زمان را شکل می‌دهیم.

هوش مصنوعی: به تماشا بنشین که چگونه در این دوران سخت از دوری دوستان رنج می‌کشیم.

هوش مصنوعی: نه در آسودگی و خوشی زندگی می‌کنیم و نه می‌توانیم آتش دلمان را فرونشانیم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه به خاطر عظمت و مقام خود مورد توجه دیگران قرار داریم، اما هنوز به آنچه باید، نرسیده‌ایم.

هوش مصنوعی: اگر به بازی و سرگرمی بپردازیم و سوار بر اسب شویم، یا اینکه باده نوشیم و از زندگی لذت ببریم،

هوش مصنوعی: نه اینجا راحتی پیدا می‌کنیم و نه لذتِ اینجا و آنجا را درک می‌کنیم.

هوش مصنوعی: هر چند که در این زمان خوشبخت هستم و جایگاه خوبی دارم، اما در نهایت من هم مانند دیگران تحت تأثیر شرایط و چالش‌های زندگی هستم.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه بر اساس بزرگواری، مقام و منزلتی بی‌نهایت داریم، هنوز هم در مقام و جایگاه خود در آسمان‌ها اگرچه قابل توجه است، اما نمی‌توانیم خود را از تلاش و کوشش بی‌نیاز بدانیم.

هوش مصنوعی: با دلتنگی و جدایی از عزیزان، جز نامه‌های غم‌انگیز چیزی نمی‌خوانیم.

هوش مصنوعی: وقتی دوستان و یاران از میان ما رفتند، واقعاً از شادی و سرخوشی فاصله گرفته‌ایم.

هوش مصنوعی: در ذهن ما، نشانه‌ای از پیری وجود ندارد؛ این ناشی از آن است که ما پیر و ناتوان نیستیم.

هوش مصنوعی: اگر غم از سفیدی موهایم به وجود آمده، دیگران که از جوانی ما خبر دارند، این را نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: با وجود تمام مشکلات و سختی‌ها، هنوز هم امیدواریم که به لطف خدا از مسیر درست دور نشویم.