مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دل بنشین که یار بر خواهد خاست</p></div>
<div class="m2"><p>در کار تو دوست وار بر خواهد خاست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>از راه غباری که میان من و اوست</p></div>
<div class="m2"><p>خوش باش که چون غبار بر خواهد خاست</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 12045 - مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۲

دیوان مجیرالدین بیلقانی به کوشش محمد آبادی - مجیرالدین بیلقانی - تصویر ۵۵۷

شمارهٔ ۱۳

ای دل بنشین که یار بر خواهد خاست
در کار تو دوست وار بر خواهد خاست
از راه غباری که میان من و اوست
خوش باش که چون غبار بر خواهد خاست

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دلش می‌گوید که آرام بگیرد زیرا محبوبش به زودی برخواهد خاست. او بیان می‌کند که حتی با وجود موانع و غبارهایی که بین او و محبوب وجود دارد، باید خوشحال باشد زیرا محبوب در نهایت از آن موانع عبور خواهد کرد.

شمارهٔ ۱۱

شمارهٔ ۱۲

هوش مصنوعی: ای دل، آرام باش، زیرا دوست تو در حال برخواستن است و در کار تو به عشق و محبت عمل خواهد کرد.

ای دل بنشین که یار بر خواهد خاست

در کار تو دوست وار بر خواهد خاست

هوش مصنوعی: از مسیر فاصله‌ای که بین من و او وجود دارد، خوشحال باش، زیرا این فاصله روزی از بین خواهد رفت.

از راه غباری که میان من و اوست

خوش باش که چون غبار بر خواهد خاست

شمارهٔ ۱۲

اطلاعات

برگردان به زبان ساده