هوش مصنوعی: با وجود آنکه چشمانت اشک می‌ریزد، اما تو گناهی نداری و قلبم با کلمات شادی می‌کند.

هوش مصنوعی: مرا ناراحت نکن، چون من از تو بیشتر به جانت اهمیت می‌دهم. چرا باید اینقدر به من زحمت بدهی؟

هوش مصنوعی: اگر دل من با عشق وصال به انسان‌ها مأنوس شود، پس هیچ انسانی نمی‌تواند نسبت به من بی‌اعتنا باشد.

هوش مصنوعی: تو به من گفتی به سادگی از غم تو خون بریزم و خودم را فدای خاک پای تو کنم. حالا چه قدر می‌خواهی مرا بترسانی؟