مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات » شمارهٔ ۳۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ادام الله ایام البهار</p></div>
<div class="m2"><p>و الیس لیله حلل النهار</p></div></div>
<div class="b2" id="bn2"><p>می روشن درین شب‌های تاری</p>
<p>چه می‌داری بیاور تا چه داری؟</p></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>ادر لله درک من ملیح</p></div>
<div class="m2"><p>زجاجات العقار بلانقار</p></div></div>
<div class="b2" id="bn4"><p>به یاد خسرو عادل قزل خور</p>
<p>که او را شد مسلم شهریاری</p></div>

شمارهٔ ۳۷

ادام الله ایام البهار
و الیس لیله حلل النهار
می روشن درین شب های تاری
چه می داری بیاور تا چه داری
ادر لله درک من ملیح
زجاجات العقار بلانقار
به یاد خسرو عادل قزل خور
که او را شد مسلم شهریاری

هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و دلنشینی بهار و شب‌های تاریک است. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا این شب‌ها را با نشاط و زیبایی پر کند و از او می‌خواهد که چیزهای خوشمزه و دلپذیر بیاورد. همچنین به یاد خسرو عادل قزل خور، که به عنوان پادشاهی محبوب و عادل شناخته می‌شود، اشاره می‌کند. در کل، این شعر به شادی، زیبایی و یادآوری شخصیت‌های بزرگ فرهنگی و تاریخی می‌پردازد.

شمارهٔ ۳۵

شمارهٔ ۳۶

هوش مصنوعی: خداوند روزهای بهار را پایدار بدارد و آیا شب‌هایی که در آن‌ها شادی و روشنی وجود دارد، برای من کم است؟

هوش مصنوعی: در این شب‌های تاریک، چه نوری داری؟ آن را بیاور تا ببینیم چگونه است.

می روشن درین شب‌های تاری

چه می‌داری بیاور تا چه داری؟

هوش مصنوعی: شما با مهارت و زیبایی خاصی در کارهای خود، توانسته‌اید به شناختی عمیق و بصیرت در زمینه‌های مختلف دست یابید. زیبایی و جذابیت کارهایتان همچون شیشه‌های شفاف و دل‌نواز، برای دیگران جذابیت دارد.

هوش مصنوعی: به یاد خسرو عادل قزل‌خور که به حق، شایسته‌ی مقام پادشاهی بود.

به یاد خسرو عادل قزل خور

که او را شد مسلم شهریاری

شمارهٔ ۳۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده