مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » ملمعات » شمارهٔ ۲۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>یا ملیح الکلام هات الجام</p></div>
<div class="m2"><p>اسقنی قهوة کماء غمام</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ای ز تو کار نیکویی به نظام</p></div>
<div class="m2"><p>پخته کن کار ما به باده خام</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>و امزج الماء بالمدام کما</p></div>
<div class="m2"><p>مزج الصبح نوره بظلام</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>باده در ده که عیش خواهد کرد</p></div>
<div class="m2"><p>ارسلان شاه آفتاب انام</p></div></div>

شمارهٔ ۲۱

یا ملیح الکلام هات الجام
اسقنی قهوة کماء غمام
ای ز تو کار نیکویی به نظام
پخته کن کار ما به باده خام
و امزج الماء بالمدام کما
مزج الصبح نوره بظلام
باده در ده که عیش خواهد کرد
ارسلان شاه آفتاب انام

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از یک دوست یا محبوب خود درخواست می‌کند که او را با قهوه‌ای تازه و دلچسب سیراب کند. او به قدرت و زیبایی کلام آن شخص اشاره کرده و از او می‌خواهد که با شراب زندگی را شیرین‌تر کند. همچنین، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که مانند صبح که نورش با تاریکی مخلوط می‌شود، می‌خواهد آب و شراب در هم آمیخته شوند تا لذت بیشتری ببرد. در نهایت، او از معشوق خود می‌خواهد که به او باده دهد تا زندگی زیبایی را تجربه کند.

شمارهٔ ۱۹

شمارهٔ ۲۰

هوش مصنوعی: ای زیبای کلام، دیگ مینا را بیاور و به من قهوه‌ای مانند ابرهای باران‌زا بنوشان.

یا ملیح الکلام هات الجام

هوش مصنوعی: ای کاش تو کارهای نیک و زیبا را به کمال برسانی و کار ما را با نوشیدنی خام به سامان برسانی.

ای ز تو کار نیکویی به نظام

پخته کن کار ما به باده خام

هوش مصنوعی: آب را با شراب مخلوط کن، همان‌طور که صبح نور خود را با تاریکی شب ترکیب می‌کند.

و امزج الماء بالمدام کما

هوش مصنوعی: باده را به دست آور و به او ده، زیرا ارسلان شاه برای خوشگذرانی و شادی آمده است. او مانند خورشیدی است که بر بندگان تابیده و زندگی را روشن می‌کند.

باده در ده که عیش خواهد کرد

شمارهٔ ۲۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده