هوش مصنوعی: ای شقایق، جامی به من بده که در این زمان شایسته است.

هوش مصنوعی: گل در باغ با شادی و زیبایی مانند معشوق می‌خندد و باران با نغمه‌ای عاشقانه ناله می‌کند.

هوش مصنوعی: ای دختر نیکوکاران، بر شخصیت‌های بزرگوار و دانا تکیه کن که به خوبی به جزئیات امور آگاهند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانی جلوی شادی و زیبایی را بگیری، پس از لذت‌های زندگی بهره‌مند شو و به زیبایی‌های دنیا توجه کن. زندگی را با توجه به لحظات دل‌انگیز پر کن و از آن لذت ببر.

هوش مصنوعی: وقتی صبح کاذب و دروغین روشن می‌شود، آرزو کن که زیبایی صبح واقعی از مشرق نمایان شود.

هوش مصنوعی: دنیا همچون بادی است که مدام در حال تغییر و نوسان است، تو در این میان باید به نوشیدن باده‌ات ادامه دهی، چرا که من با این دنیا هم‌صدا نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که تمام مشکلات و وابستگی‌ها را کنار بگذاری، می‌توانی از لذایذ زندگی به‌طور حقیقی بهره‌مند شوی.

هوش مصنوعی: به من جام شرابی می‌دهی تا بتوانم سخنان زیبا و مناسبی درباره حال خوش سرودن کنم.

هوش مصنوعی: جلال الدین و دنیا برای خود سلطانی دارند که مردم از وجود او راضی و خشنودند.