مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>شمس یکدست که از دست من و زخم بدم</p></div>
<div class="m2"><p>هر شبی تا به سحر روی به خون می‌شوید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>رقعه را دیدم و دانست و یقین گشت مرا</p></div>
<div class="m2"><p>که رخ از اشک به خون مژه چون می‌شوید؟</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>گر نجس بود سخن‌هاش در آن رقعه رواست</p></div>
<div class="m2"><p>که بدان دست نوشتست که کون می‌شوید</p></div></div>

شمارهٔ ۴۸

شمس یکدست که از دست من و زخم بدم
هر شبی تا به سحر روی به خون می شوید
رقعه را دیدم و دانست و یقین گشت مرا
که رخ از اشک به خون مژه چون می شوید
گر نجس بود سخن هاش در آن رقعه رواست
که بدان دست نوشتست که کون می شوید

شمارهٔ ۴۶

شمارهٔ ۴۷

شمس یکدست که از دست من و زخم بدم

هر شبی تا به سحر روی به خون می‌شوید

رقعه را دیدم و دانست و یقین گشت مرا

که رخ از اشک به خون مژه چون می‌شوید؟

گر نجس بود سخن‌هاش در آن رقعه رواست

که بدان دست نوشتست که کون می‌شوید

شمارهٔ ۴۷

اطلاعات