مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۳۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>به جان آفرینی که ابر بهاری</p></div>
<div class="m2"><p>به تسبیح و تهلیل او می خروشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>به وقت سحر بلبل از جام لاله</p></div>
<div class="m2"><p>می روشن الا به یادش ننوشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>کسی را که دل چون کمان نیست داند</p></div>
<div class="m2"><p>که با تیر تقدیر او کس نکوشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>که هر لحظه بی خدمت بارگاهت</p></div>
<div class="m2"><p>مجیر از تف دل بر آتش بجوشد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>ولیکن درین راه عذری است او را</p></div>
<div class="m2"><p>که آن عذر بر رأی عالی نپوشد</p></div></div>

شمارهٔ ۴۰

به جان آفرینی که ابر بهاری
به تسبیح و تهلیل او می خروشد
به وقت سحر بلبل از جام لاله
می روشن الا به یادش ننوشد
کسی را که دل چون کمان نیست داند
که با تیر تقدیر او کس نکوشد
که هر لحظه بی خدمت بارگاهت
مجیر از تف دل بر آتش بجوشد
ولیکن درین راه عذری است او را
که آن عذر بر رأی عالی نپوشد

شمارهٔ ۳۸

شمارهٔ ۳۹

به جان آفرینی که ابر بهاری

به تسبیح و تهلیل او می خروشد

به وقت سحر بلبل از جام لاله

می روشن الا به یادش ننوشد

کسی را که دل چون کمان نیست داند

که با تیر تقدیر او کس نکوشد

که هر لحظه بی خدمت بارگاهت

مجیر از تف دل بر آتش بجوشد

ولیکن درین راه عذری است او را

که آن عذر بر رأی عالی نپوشد

شمارهٔ ۳۹

اطلاعات