مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>دریا دلا! کسی که گهر چین لفظ تست</p></div>
<div class="m2"><p>در جزع دیده صورت لؤلؤ نیاورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>عقل آن زمان که سحر حلال تو دل برد</p></div>
<div class="m2"><p>ایمان به هیچ غمزه جادو نیاورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>هستی مسیح جان ده وآنرا که دانشی است</p></div>
<div class="m2"><p>پیش دم تو هاون و دارو نیاورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>با روی شاهدان سیه چشم لفظ تو</p></div>
<div class="m2"><p>دل یاد زال ریخته ابرو نیاورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>شاها! سخن غلام من آمد اگر چه هست</p></div>
<div class="m2"><p>هندو وشی که قیمت نیکو نیاورد</p></div></div>
<div class="b" id="bn6"><div class="m1"><p>چون آرمت سخن که بر چون تو خسروی؟</p></div>
<div class="m2"><p>عاقل به تحفه بنده هندو نیاورد</p></div></div>

شمارهٔ ۳۸

دریا دلا کسی که گهر چین لفظ تست
در جزع دیده صورت لؤلؤ نیاورد
عقل آن زمان که سحر حلال تو دل برد
ایمان به هیچ غمزه جادو نیاورد
هستی مسیح جان ده وآنرا که دانشی است
پیش دم تو هاون و دارو نیاورد
با روی شاهدان سیه چشم لفظ تو
دل یاد زال ریخته ابرو نیاورد
شاها سخن غلام من آمد اگر چه هست
هندو وشی که قیمت نیکو نیاورد
چون آرمت سخن که بر چون تو خسروی
عاقل به تحفه بنده هندو نیاورد

شمارهٔ ۳۶

شمارهٔ ۳۷

دریا دلا! کسی که گهر چین لفظ تست

در جزع دیده صورت لؤلؤ نیاورد

عقل آن زمان که سحر حلال تو دل برد

ایمان به هیچ غمزه جادو نیاورد

هستی مسیح جان ده وآنرا که دانشی است

پیش دم تو هاون و دارو نیاورد

با روی شاهدان سیه چشم لفظ تو

دل یاد زال ریخته ابرو نیاورد

شاها! سخن غلام من آمد اگر چه هست

هندو وشی که قیمت نیکو نیاورد

چون آرمت سخن که بر چون تو خسروی؟

عاقل به تحفه بنده هندو نیاورد

شمارهٔ ۳۷

اطلاعات