هوش مصنوعی: چه خوشا آن فرمانروایی که با قدرت و تدبیر خود، از بروز حوادث ناگوار به ملت خود امنیت و آرامش هدیه دهد.

هوش مصنوعی: تو مانند سلطانی هستی که هر روز، نشانه‌های بزرگی از قدرت و ثروت به سویت می‌آید.

هوش مصنوعی: زحل، سیاره‌ای که به آن «سیاره‌ی شانس» نیز گفته می‌شود، در آسمان با قدرت و شکوهی وجود دارد و مراقب توست. تمام اطراف آن به نوعی محافظت شده است و در واقع بر روی تو نظارت دارد.

هوش مصنوعی: اگر از او بخواهی، حتماً جان و روحش را به سوی او می‌فرستد تا برای بندگانش کمک کند.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه جان تو را می‌خواهد، دعا و محبت عزیزانت را به جانت هدیه می‌دهد.

هوش مصنوعی: سگِ بزرگ و با ارزش چه جایگاهی دارد؟ که هدیه‌ای سبک یا سنگین برای ما بفرستد.

هوش مصنوعی: از تو گنج و ثروت به ما رسیده است، همچون ماهی که در دل دریا زندگی می‌کند. اکنون، آن ماهی از دریا به آب تو بازمی‌گردد.

هوش مصنوعی: وقتی زبانش از بیان عذر و درخواستش ناتوان می‌شود، بهتر است که حتی اگر ماهی هم باشد، آن را بدون زبان به سوی تو بفرستد.

هوش مصنوعی: تو گفتی که آیا کسی هست که چیزی برایت بیاورد؟ که از جانم چیزی برای تو بفرستم.

هوش مصنوعی: اگر پرنده‌ای از آشیانه‌اش به سمت تو می‌فرستاد، این طاق آسمان باید شرمنده باشد که نمی‌تواند در برابر این زیبایی و شکوه خود را نشان دهد.

هوش مصنوعی: اگر ماهی از آسمان به زمین بیفتد، دریا هم چنان به عرق در خواهد آمد و غرق خواهد شد.

هوش مصنوعی: از آن چشمه‌ای که پر از آب زندگی است، نوشیدنی جاودانی برای تو ارسال می‌شود.

هوش مصنوعی: همچون نسیم رحمت خداوندی بر تو وزیده است که مانند ماهی از آب خود، تو را به سوی خود می‌کشاند.