شمارهٔ ۲۲
صاحبا صدرا! به ذات آنکه کلک قدرتش
سنبله گردون و راه کهکشان داند نگاشت
گه به داس ماه نو بدرود خوید سنبله
گه به راه کهکشان در دانه انجم بکاشت
کاشتر و اسب من از دیروز باز از کاه و جو
جز که راه کهکشان و سنبله گردون نداشت
گر تو از کهدان جمشیدی فرستی اندکی
آن بود سهل و شود مر هر دو را ترتیب چاشت
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: قطعه
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
صاحبا صدرا! به ذات آنکه کلک قدرتش
سنبله گردون و راه کهکشان داند نگاشت
هوش مصنوعی: دوست عزیز! به آن خالقی که قدرتش میتواند گردونه آسمان و مسیر کهکشان را بنویسد، توجه کن.
گه به داس ماه نو بدرود خوید سنبله
گه به راه کهکشان در دانه انجم بکاشت
هوش مصنوعی: گاهی گندمزارها با داس در ماه نو برداشت میشوند و گاهی نیز در مسیر کهکشان، دانههای ستارهها کاشته میشوند.
کاشتر و اسب من از دیروز باز از کاه و جو
جز که راه کهکشان و سنبله گردون نداشت
هوش مصنوعی: کاشی و اسب من از دیروز هیچ کلیدی جز ستارهها و دانههای فارغ از زمین نداشتند.
گر تو از کهدان جمشیدی فرستی اندکی
آن بود سهل و شود مر هر دو را ترتیب چاشت
هوش مصنوعی: اگر تو از نژاد جمشید به زودی به دنیا بیایی، این کار آسانی خواهد بود و هر دو را در زمان ناهار به صورت منظم و مرتبی میتوان انجام داد.