مجیرالدین بیلقانی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۲۲

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>صاحبا صدرا! به ذات آنکه کلک قدرتش</p></div>
<div class="m2"><p>سنبله گردون و راه کهکشان داند نگاشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گه به داس ماه نو بدرود خوید سنبله</p></div>
<div class="m2"><p>گه به راه کهکشان در دانه انجم بکاشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>کاشتر و اسب من از دیروز باز از کاه و جو</p></div>
<div class="m2"><p>جز که راه کهکشان و سنبله گردون نداشت</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>گر تو از کهدان جمشیدی فرستی اندکی</p></div>
<div class="m2"><p>آن بود سهل و شود مر هر دو را ترتیب چاشت</p></div></div>

شمارهٔ ۲۳

صاحبا صدرا به ذات آنکه کلک قدرتش
سنبله گردون و راه کهکشان داند نگاشت
گه به داس ماه نو بدرود خوید سنبله
گه به راه کهکشان در دانه انجم بکاشت
کاشتر و اسب من از دیروز باز از کاه و جو
جز که راه کهکشان و سنبله گردون نداشت
گر تو از کهدان جمشیدی فرستی اندکی
آن بود سهل و شود مر هر دو را ترتیب چاشت

شمارهٔ ۲۱

شمارهٔ ۲۲

صاحبا صدرا! به ذات آنکه کلک قدرتش

سنبله گردون و راه کهکشان داند نگاشت

گه به داس ماه نو بدرود خوید سنبله

گه به راه کهکشان در دانه انجم بکاشت

کاشتر و اسب من از دیروز باز از کاه و جو

جز که راه کهکشان و سنبله گردون نداشت

گر تو از کهدان جمشیدی فرستی اندکی

آن بود سهل و شود مر هر دو را ترتیب چاشت

شمارهٔ ۲۲

اطلاعات