هوش مصنوعی: وقتی تو هرگز غم را تجربه نکرده‌ای، چطور می‌توانی از رنج و ناراحتی ما باخبر باشی؟

هوش مصنوعی: تو همچون من خوش خواب هستی و نمی‌دانی که من چه رنجی از بیداری می‌کشم و چه سختی‌هایی را تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: من از کارهای خودم بی‌خبر و راحت هستم، چون تو مشغول کار خودت هستی.

هوش مصنوعی: وقتی به بار غم نگاه می‌کنم، متوجه می‌شوم که این رفتار ناپسند به دلیل سنگینی بار زندگی است.

هوش مصنوعی: به من ظلم کن و آزمایش کن، چرا که هنوز تا وفاداری و صداقت فاصله زیادی داریم و این را در نظر بگیر.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که من در دام تو گرفتار شده‌ام. اگر دلیلی برای رهایی از این وضعیت داری، ارائه بده وگرنه من را رها کن.

هوش مصنوعی: مرا از خود نران که این کار باعث می‌شود تا من به فردی قدرتمند و برجسته تبدیل شوم که ارزشش را داری.

هوش مصنوعی: کمک به دین، روزی که پیروزی و فتح کشور را با شمشیر او به دست آورد، به یاری می‌آید.