هوش مصنوعی: چه کرده‌ام که تو پیمان را شکستی؟ امیدی که در دل داشتم، نابود شد.

هوش مصنوعی: با ناز و فریب خود صبر و تحمل مرا شکستی و با چشمان عاشقانه‌ات ایمان و محبت درونم را نابود کردی.

هوش مصنوعی: وقتی در میدان عشق تو به بازی پرداختم، زلف تو همچون چوبی در بازی چوگان مرا شکست.

هوش مصنوعی: اگر به سختی و زحمت مرا به دست آوردی، پس به راحتی و با ناز و کرشمه نمی‌توانی به سادگی از من بگذری و قلبم را بشکنی.

هوش مصنوعی: مرا می‌پرسی چه گناهی کرده‌ام؟ در حالی که تو خود قلبم را به دست آوردی و عهد و پیمانمان را شکستی.

هوش مصنوعی: من به شدت ناله و فریاد می‌کردم، اما تو با لبخندت به این ناله‌ها پاسخ دادی و باعث شدی که در دل من این ناله‌ها بشکنند و خاموش شوند.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان احساس دلسوزی و گلایه یک عاشق می‌پردازد. عاشق از معشوقه‌اش می‌پرسد که وقتی تو به شوخی و ناز صحبت می‌کنی، چه باید بگویم؟ و از او می‌خواهد که چرا این‌چنین با ناز و عشوه‌اش، دل او را می‌شکند و رنج می‌دهد؟ بیان این احساس نشان‌دهنده‌ی عواطف عمیق و پیچیده‌ی عاشقانه است.