هوش مصنوعی: از نگاه تو زخمی به دل ما زدی، اما چرا روزی هیچ حرفی از عشق نزدیم و حالا به این وضعیت رسیدیم؟

هوش مصنوعی: تو از مرز رضایت گذشتی و به دشمن نشان دادی که چقدر کم‌ارزش است. مانند خاک، وفای من را زیر پا گذاشتی و پیمانم را نادیده گرفتی.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، جایی برای زندگی‌ام انتخاب کردم و با دلی وفادار صحبت‌هایت را می‌زدم. اما تو به ناگهان از پیشم رفتی و با بی‌رحمی بر من سختی و آسیب وارد کردی.

هوش مصنوعی: چشم معشوقه‌ام مرا با نگاه خیره‌اش هدف گرفت و تیر بی‌نفسی را بر دلم نشاند. دل من هیچ اعتراضی نکرد و بی‌درنگ به عشق تو سپردم و رها کردم.

هوش مصنوعی: تو محبت و دشمنی را در دست داشتی و این خارمانند بود، اما آن یاسمن که زیباست. تو این یاسمن را به دشمن دادی و این زشتی را در چشم ما انداختی.

هوش مصنوعی: به امید اینکه از غم تو کاسته شود، فقط با محبت می‌توانم سخن بگویم. تو با آن چشمان زیبایت در آغاز، نشانه‌ای از وفا برایم به ارمغان آوردی.