هوش مصنوعی: دل من را غم به اسارت گرفت، و زیبایی تو باعث شد تا جانم قربانی بوسه‌ای از چهره‌ات شود که روح را تازه می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دل و جانم را هم از دست بدهم، غم نخواهم خورد. زیرا چه ارزشی دارد جان و خاکی که برای تو نباشد؟

هوش مصنوعی: دل و جان چه معنایی دارند که بخواهند به خاطر تو حرف بزنند یا فدا شوند اگر تو را راضی نکنند؟

هوش مصنوعی: اگر تو از خوشی‌های من باخبر باشی، بدان که من بدون تو از تو رنج می‌برم. پس بهتر است که راحت و آرام باشی، چون من برای حفظ آرامش دل خودم، به سختی‌های ناشی از بی‌وفایی تو عادت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل من را بسوزان تا به تو سزاوار شوم، زیرا ای معشوق، نباید دل سوخته‌ای چون من سزاوار تو باشد.

هوش مصنوعی: هرچه می‌توانی از کارهای بد پرهیز کن، چون من نمی‌توانم بدی کنم تا به جای تو از آن استفاده کنم.

هوش مصنوعی: اگر کسی از روی خشم و عصبانی بودن به تو اهانت کند، بهتر است که از آن بگذری تا این که کسی از تو درباره خوبی‌ها یا بدی‌ها صحبت کند و تو را تحقیر کند.