هوش مصنوعی: دوباره به خاطر زیبایی‌های چهره‌ی کسی دل می‌برم و بار دیگر احساس کینه و دشمنی را با خود دارم.

هوش مصنوعی: هر شب به جستجوی نشان تو به کوی تو می‌روم تا بتوانم تو را پیدا کنم و از آستانت بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: در دریای غم، با موی خود به زحمت و رنجی که می‌کشم، کشتی می‌روم.

هوش مصنوعی: دنیا بر من تنگ شده است و دلیلش چگونگی رفتار و سخت‌گیری اوست که به من فشار می‌آورد.

هوش مصنوعی: اگرچه به وصالش رنگ و بویی ندارم، اما همچنان ناامید نیستم و بویی از او حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: من همواره در کنار کوی تو، مانند کسی که از چشمش اشک می‌ریزد، جوی آبی می‌سازم.