هوش مصنوعی: آیا گلی وجود دارد که از خار زخم نگیرد؟ یا می‌ای هست که از می‌خوری نشود؟

هوش مصنوعی: هر لحظه از دنیای پشت این پرده، بر عاشقان غمی فرود می‌آید، اما کسی نیست که بتواند آن غم را از دلشان بزداید.

هوش مصنوعی: اگر از این مسافران بسیاری را بشماری، باز هم به جایی نخواهی رسید و نتیجه‌ای حاصل نخواهی کرد.

هوش مصنوعی: آیا کار کسانی که در عدم به سر می‌برند، اهمیتی دارد یا نه؟ به هر حال، از این جمع افراد ناآگاه، هیچ کار مفیدی بر نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگر آسمان به هزار تکه نیز تقسیم شود، باز هم جز بر سر کسانی که در غم و اندوه هستند، چیزی نخواهد ریخت.

هوش مصنوعی: کسی که از دل دنیای پر از غم و اندوه به آرامش و شادی رسیده باشد، دیگر به آن حال و روز سابق بازنخواهد گشت.

هوش مصنوعی: شکوه و عظمت کارهای جهان به تو بستگی ندارد، چرا که هیچ چیز تازه‌ای از سبزه و بهار به وجود نمی‌آید.