هوش مصنوعی: در محل و خیابان تو، عقل در وضعی ناتوان و بی‌قرار است و بدون حضور تو، روح انسان در حالت غم و اندوه به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: هر شاخه از گل نرگس تو مانند تیری است و هر رشته موی تو همچون ماری می‌باشد.

هوش مصنوعی: ارتباط و پیوندمان از تو آغاز می‌شود و پس از آن جدایی و فراق می‌آید. هر نوع می‌نوشی، حسی از مستی و سرگشتگی به دنبال دارد.

هوش مصنوعی: من از برقراری ارتباط با تو ناامید نیستم، زیرا زمان هم به نوعی در حال انجام کارهایی است.

هوش مصنوعی: عشق چه ارزشی برای ما دارد؟ ما نه قلبی داریم و نه زمانی که در آن زندگی کنیم.

هوش مصنوعی: من خوشحالم که یادگار غم تو برای مجیر از تمام چیزهایی که گذشت، باقی مانده است.