هوش مصنوعی: موهای تاریک و پریشان او به حدی غمگین و سنگین است که بر روی من سایه می‌اندازد. این وضعیت به قدری بر من اثر دارد که جانم را به لب می‌آورد، همانطور که لب‌های شیرین او مرا جذب می‌کند.

هوش مصنوعی: یار من به خاطر دوری‌اش در دلم مانند خارانی شده است که از غم و حسرتش همیشه رنج می‌کشم، مانند گلی که در پای سرگشته‌ی دل نشسته و دایماً درد می‌آورد.

هوش مصنوعی: به طعنه گفته می‌شود که بی‌خیالی و شوخی‌هایی در مورد درد و غم او می‌شود. اگر ما از نزدیک احساس سردی کنیم، ممکن است در دل هنوز برای او عشق و گرم‌نگری موجود باشد.

هوش مصنوعی: عشق او مرا ناتوان کرده است، مانند دامن کسی که به زمین افتاده است و دل خود را از ابتدا به خاطر بی‌خودیش به او سپرده‌ام.

هوش مصنوعی: دل تنگم به خاطر محبت و زیبایی موهای او به شدت غمگین است؛ چون او که دوستش دارم، در این محبت و وفاداری هیچ توجهی به حال من ندارد.

هوش مصنوعی: برو، نیازی به نشان دادن جان و وجودت نیست، مگر اینکه به حال درویش بودن برسی. وقتی می‌بینم که جان و خاک یکسان شده‌اند، به بازارش می‌روم.

هوش مصنوعی: اگر دل من بدون او به زنجیر بیفتد، جای تعجب نیست؛ زیرا اکنون از عطر مشک، بوی دلپذیری بر روی گلبرگ‌های زینتش پیچیده است.

هوش مصنوعی: چشم او از من خون می‌زند، ولی وقتی او را می‌بینم می‌گویم چشمانش زیباست. خدایا! او را از چشم بد محافظت کن.

هوش مصنوعی: دیگر از زاری و ناله نمی‌کنم، چرا که شرایط به قدری سخت شده که به سرم گذشته است. اکنون به خاطر درد و رنجی که کشیده‌ام، به کمک و نجات نیاز دارم.

هوش مصنوعی: دهان او مانند سکه‌ای نیم دینار زیباست و به خاطر جذابیت و دلنوازی‌اش، هزاران دل را به خود جلب کرده است، اما هیچ چیزی از زیبایی و جذابیت آن کاسته نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نیمه‌ام مردی است که با ناز و عشوه‌اش باعث شده دل من مانند خر به گل بماند و از زیبایی‌اش درمانده شوم.

هوش مصنوعی: من اشتباه کردم اگر فکر کنم که دلم به چیزی جز خودم تعلق دارد. افسوس به حال آن دل! زیرا اگر جانم را هم بخواهد، هرگز از آغاز آن دل جدا نخواهم شد.

هوش مصنوعی: وقتی که غم را در دل دارم و به آرامی مثل کبوتر بر بستر دلم پرواز می‌کنم، از رفتار دلربای او که مانند کبک نر است، تحت تأثیر قرار می‌گیرم.

هوش مصنوعی: نهال زلف آن ترک هندی همچون بنده‌ای است که هر لحظه از زیر هر تارش صدای ناله‌ای از بی‌گناهی و غم بلند می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی او را می‌بینم، زبانم بی‌اختیار می‌گوید که خوشی‌ها به خاطر اوست، زیرا من به دیدار او شادمانم.

هوش مصنوعی: اگر روزی پادشاهی در دنیا وجود داشته باشد که بتواند زیبایی و جذابیت را به خوبی درک کند، می‌تواند با نگاه و اشارات چشمان خود، همه انسان‌ها را مجذوب خود کند و دل‌هایشان را به دست آورد.

هوش مصنوعی: خدایی که جهان را به وجود آورده و پرورش می‌دهد، دارای سیرتی نیکو و لطفی الهی است. او هم جهان را می‌آفریند و هم اداره می‌کند.

هوش مصنوعی: در باغی از خوشبختی، گل زیبایی به نام نصرة الدین پهلوان شکوفه زده است که در مقایسه با همه پادشاهان دنیا، مقام و مرتبه‌اش به مراتب بیشتر و ارزشش بالاتر است.

هوش مصنوعی: بیت به توصیف شخصیتی می‌پردازد که به عنوان حامی و مدافع حق و دین شناخته می‌شود. این فرد در مدت زمان کوتاهی توانسته است دستاوردهای بزرگی به دست آورد و اقتدار و حکومت‌های زیادی را به دست آورد. به عبارت دیگر، این شخصیت با الهام از آسمان و تقدیر الهی توانسته است در زمان اندکی تأثیرات و موفقیت‌های بسیار را رقم بزند.

هوش مصنوعی: ذاتی مانند درخت دارد که با نام‌های نصرت و فتح و تأیید و پیروزی، برکاتش را نثار می‌کند.

هوش مصنوعی: دولت پایدار و باقی در دست او قرار گرفت زیرا که مهربانی و نعمت خداوند او را شایسته این مقام می‌بیند.

هوش مصنوعی: هر کس که در کینه خود پیش برود و دیگران را آزرده کند، در دوزخ گرفتار خواهد شد؛ زیرا او به حق دیگران توجه نکرده و در پی انتقام بوده است.

هوش مصنوعی: این جهان مادی که سقف آن آسمان است، برای آن‌هایی که تحت نظر تدبیر و اراده معمارش هستند، برقرار و پابرجا باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: اگر کسی از تو بپرسد که در تمام جهان چه کسی بود که خوابش می‌برد و حوادث را نظاره نمی‌کرد، بگو از سرنوشت بیدار اوست.

هوش مصنوعی: هر کسی که از دفتر گناهان او یک خط هم بخواند، در پایان زندگی‌اش به رسوایی و بدنامی دچار خواهد شد، مانند سرنوشت یک طومار که در نهایت به حالت خراب و پاره درمی‌آید.

هوش مصنوعی: هیچ فایده‌ای ندارد که دشمن از ضربه تیغ بترسد، زیرا اگر بخواهد یا نخواهد، در نهایت باید آن را بچشد و چاره‌ای جز این ندارد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی که بزرگی مثل کیخسرو را در یک لباس ببینی، به نشانه پیروزی او را در مکانی با شکوه و جلال مشاهده کن.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی در میدان مبارزه مانند هزاران پهلوان بزرگ، سرشار از قدرت و شجاعت باشی، باید به نظاره جنگجویان و دلاوران روی آوری و از هنرهای آنها بیاموزی.

هوش مصنوعی: وقتی که دین خوب به پیش می‌رود و مردم کشور در آرامش هستند، ای خدا، از آسیب چشم حسودان او را محافظت کن.

هوش مصنوعی: خداوند چه صاحب قدرتی است! او شخصی است که در جهان به هر کاری اقدام کند، در آن کار یاوری و قدرتی خاص دارد.

هوش مصنوعی: هر زمان که قاصد خوش‌نوشتی پیام را در دست گیرد، حال و هوای مملکت بهبود می‌یابد و از آن قلم، برکت و خوبی به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: از سخنان او در هر زمانی، شکری به اندازه هزاران جان وجود دارد و این شکرگزاری خوشایند چون جان من است که بخشی از سخنانش را درک می‌کند.

هوش مصنوعی: هر جا که گنجی وجود داشته باشد، اگر یک افعی در آنجا زاد و ولد کند، آن گنج به دست آمده و برنده است، همانطور که شمشیر پادشاه در دنیا به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر بر دشمنی ناشایست طوفانی بیفتد، این در حالی است که شمشیر باارزش در دستان ابر، با خنده به آسمان نگاه می‌کند.

هوش مصنوعی: سردمداری و رهبری جنگ‌های اسلامی به این صورت مشخص شد که هر سپاهی تنها در صورتی ممکن است پیروزی و یاری داشته باشد که فرماندهی شایسته و محبوب داشته باشد.

هوش مصنوعی: بدان که نشانه واقعی قدرت و سلطنت کسی است که در هر لحظه صدای عدالت و دین او به گوش می‌رسد و در اوج کارهایش، همگان او را می‌شناسند.

هوش مصنوعی: هر کسی که چهره‌ی درخشان او را ببیند، می‌خواهد بداند که نور محبت و مهربانی از صورتش درخشیده است.

هوش مصنوعی: پرچم بدعت به زمین افتاد، اما از زخم شمشیرش، سنت بیشتر شکوفا شد. اما این موفقیت به دلیل نظر آگاهانه او بود.

هوش مصنوعی: اگر دشمن او از حسادت به مقام و دولتش خون نمی‌ریزد، به این معناست که دشمنش به خاطر ناتوانی‌اش در برابر او، احساس سنگینی و فشار می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر دشمن او از نعمت‌های زندگی بهره‌مند شود، این امر جای تعجبی ندارد که زمانه نیز متوجه تقویت او در راه نابودی‌اش باشد.

هوش مصنوعی: اگر مشتری هر روز به سخن به ضرر او صحبت کند، سرانجام به دست تقدیر، او را گرفتار گرهی بزرگ خواهد کرد.

هوش مصنوعی: جهان به این حقیقت اعتراف کرده است که او پادشاهی است که دین را پرورش می‌دهد و امروز هر دو ملک و دین به این اعتراف شهادت می‌دهند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به فکر و اندیشه‌اش اشاره می‌کند که به او می‌گوید چرا به چیزی که از نظر معنایی واقعیت ندارد، توجه می‌کنی. او به طور غیرمستقیم یادآور می‌شود که ممکن است بعضی از واژه‌ها و عبارات، تنها به صورت ظاهری زیبا باشند اما در واقعیت از عمق و واقعیت خالی‌اند.

هوش مصنوعی: چنان‌چه اسکندر پدرش را دارد، امیدوارم که ملک او نیز همچنان برقرار و پاینده باشد، مانند خضر که از جاودانگی برخوردار است.

هوش مصنوعی: عقل جوانی و پختگی دارد، در حالی که بیشتر افراد با سن زیاد ممکن است از جوانی در فعالیت و شادابی عقب بمانند. در واقع، اگر یک شخص با تجربه و خردمند بر زندگی ما سایه افکند، برکات و سعادت آن پیر را در زندگی‌مان احساس خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: امروز عید و جشن باستانی از راه دور رسید و گل‌ها به محفل شاه آمده‌اند تا فضایی شاد و سرشار از لذت را همانند باغی پر از گل ایجاد کنند.

هوش مصنوعی: در این روز عید، شراب با رنگ زیبایش به کار می‌آید و گل صد برگ هم اکنون در باغ شکوفا می‌شود و زیبایی خاصی به آن می‌بخشد.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر عید شاداب و سرزنده شده و باغی که پر از گل است، اکنون ما با می، گلبرگ و ناله‌ای از غم و اندوه روبرو هستیم.

هوش مصنوعی: نوشیدن می چه طعمی دارد؟ زمانی که روح انسان با محبت مانند گلی خوشبو می‌شود. و چه حالتی دارد زمانی که به یاد عطر مشک به جای آن حسرت بخورد.

هوش مصنوعی: آن پادشاه خوشبخت و شاداب، که همه جا او را دوست دارند و آثارش در جهان پسندیده و زیباست، در عید و فصل گل به خوشی و شادی مشغول است.

هوش مصنوعی: عید فطر و پایان روزه بر او مبارک باشد، زیرا خداوند طاعات و عبادتش را با اخلاص قبول کرده است.

هوش مصنوعی: پدر به خاطر او خوشحال است و آسمان به خاطر مقام او راضی به نظر می‌رسد. زمان و سرنوشت در همه کارها با او هماهنگ شده‌اند.

هوش مصنوعی: خدایا! تو بهتر از هر کسی می‌دانی که من چه نوع شخصیتی دارم و مردم این را نمی‌پسندند. تو می‌دانی که از زمان‌های قدیم، ظلم و ستم این دنیا بر من چقدر فشار آورده است.

هوش مصنوعی: خداوند به خاطر مهربانی و حسن رفتار تو با بندگانت، بر نعمت‌ها و برکت‌هایت بیفزاید و تو را در نعمت‌هایت حفظ کند.