هوش مصنوعی: بند جادویی صبحگاهان به صدا درآمد و ای عشق، باده را در اختیارم بگذار، چون صبح که همه را بیدار می‌کند.

هوش مصنوعی: در محفل شادی و مهمانی، نقطه‌ای که توی خال سیاهت قرار دارد، همانند مرکز دایره‌ای است که همه چیز دور آن می‌چرخد. تا زمانی که سر جام را به‌سوی ما نمی‌چرخانی، از ما جدا نشو.

هوش مصنوعی: برای کسانی که در پی ما هستند، تلاش کن؛ قبل از اینکه شهری به خاطر تو دچار آسیب شود.

هوش مصنوعی: من بار سنگین غم تو را به دوش می‌کشم، پس تو چرا به کسی خط می‌زنی که او نیز همچون من رنج می‌کشد؟ مانند شراب که لب رطل را می‌نوشاند، تو چرا دل کسی را می‌شکنی؟

هوش مصنوعی: من در حضور تو به خاک تبدیل شدم، زیرا جرعه‌ای که برای من خاص و ویژه است، در بزم نیکان از خاک گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: چشمان من خشک و بی‌حرکت است، اما لب‌هایم پر از اشک به خاطر توست، تا زمانی که تو با لب‌های شیرین و خوش‌بو، از عشق و محبت بگویی.

هوش مصنوعی: اگر ساز من رباب نیست، دیگر مرا نزن، و با کسی دیگر مثل چنگ، به من نزدیک نشو.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند غذایی لذیذ بر دل ما نشسته است و زیبایی و آراستگی موهای تو همچون یک خنده دلنشین در نیمه شب می‌درخشد و نشاط می‌آورد، درست مانند روشنی صبح.

هوش مصنوعی: از درد و غم تو، دل من همچون نی که صداهایی تلخ و دردناک دارد، پر از اندوه است. ای معشوق دو دل، لطفاً آرزوی من را برآورده کن تا از یک شیرینی و شکر، دلم شاد شود.

هوش مصنوعی: از من بخواه که مانند طلا بسنجم، اما گاهی مثل ترازویی نباش که دو سر دارد و دوگانگی دارد.

هوش مصنوعی: من به سراغ تو آمده‌ام و به خاطر تو به خوبی و زیبایی رسیده‌ام، حتی اگر خار در این مسیر باشد، بر من تاثیری ندارد، چون اکنون به شکلی زیبا و خوشبو شدم.

هوش مصنوعی: خاک زرین من به دلیل بی‌ارزش بودن، مانند کسانی که فقیر و مسکین‌اند، است. اما کار و محبت من به تو از طلا هم با ارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم تو را به یاد بیاورم، مانند گل‌هایی که می‌ریزند، خون من هم می‌ریزد. به خاطر این عشق، من مثل برگ گل در حال گذر از گذشته‌ام.

هوش مصنوعی: در کنار تو، نور آفتاب مانند آینه‌ای شده که تصویر تو را نشان می‌دهد، تا من مانند دودی که در آیینه پیرامونت می‌چرخد، به جستجوی تو بپردازم.

هوش مصنوعی: دل خود را از غم دور کن، زیرا درد و رنج تو باعث آتش گرفتن دل‌های دیگران می‌شود. کم کن از این ناراحتی که سبب زخم‌خوردن دل‌هاست.

هوش مصنوعی: ای مردم، تو مانند چشمان من هستی، پس درماندگی من را به خاطر ستمگری‌های خود به اشتباه نینداز و با یک حرکت کوچک ابرویم را به زحمت نینداز.

هوش مصنوعی: نوشیدن شراب را ترک نکن، چون عطر من در آن است. از جلوه‌ی من لذت ببر و نگذار که ترس و احتیاط تو را از این لذت دور کند.

هوش مصنوعی: اگر تو مرا همان‌طور که اشک را از چشم می‌ریزند، دور کنی، باز هم جای تو را در دیده‌ام حفظ می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر گوشه‌ای از دل تو را شگفتی‌گیر کرده باشد، ممکن است هم از عشق باشد. اما باید به جانت نگاه کنی که چگونه شاه به سوی تو توجه کرده است.

هوش مصنوعی: رودخانه دجله، که به عنوان مبارک و زیبا توصیف شده، در زمان مهدی (ع) موجب پیروزی بر دجال خواهد شد. در کنار این، اشاره‌ای به بند کسری و جام جمشید می‌شود که نماد قدرت و ثروت در تاریخ ایران هستند و همچنین خورشید نیز نمادی از روشنی و وقار در این متن به چشم می‌خورد.

هوش مصنوعی: بلبل به آواز خوش خود از باغ بیرون آمد و به قدری زیبا و دلنشین آواز خواند که مانند زره‌ای از آب و نسیم، اثر مسیحایی را بر جا گذاشت.