هوش مصنوعی: ای لعل تو که زیبایی و شکرینی، تو تنها کسی هستی که می‌توانی مرا حمایت کنی و در سختی‌ها یاریم کنی.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر تو در تنگناست و ستاره‌ها چون مروارید در دامن تو هستند.

هوش مصنوعی: تو به گونه‌ای رفتار کردی که آسمان را در دایره‌ی موهای زیبایت به دام انداخته‌ای.

هوش مصنوعی: هر ماه به خاطر دوری و جدایی، لاغر و ضعیف می‌شود و این حس را پیدا می‌کند که از قید و بندهایش آزاد شود.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس از حال و روز تو خبری ندارد جز لب‌های خشک و چشمان اشک‌آلودت.

هوش مصنوعی: کودکی، تو هنوز کوچک هستی و روی لبت، خون دل ما جایز است، همچنان که شیر مادر برای تو حلال است.

هوش مصنوعی: یک روز با دوستانت بخند تا شادی و خوشحالی چنان در دل‌ها شعور و تأثیر بگذارد که حتی خون هم از زرشک شیرین و دلپذیر برود.

هوش مصنوعی: به جمع بیایید و در دور آنها بچرخید تا ستاره‌ها بر سرتان سایه افکنند.

هوش مصنوعی: اگر بر لبانم نشانی از تو ندیدی، به خاطر این است که در چشمانم آتش و آب کوثر را نهفته دارم.

هوش مصنوعی: توجه کن به مجیر که وقتی از عشق تو جدا شود، دیگر همچون قبل نزدیکی و همسایگی ندارد.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه با تو همراه شدند، نه چرخ (فلک) و نه سه روح و نه چهار گوهر.

هوش مصنوعی: با تجلی و زیبایی خدایان، از هشت بهشت و هفت سرزمین به سوی ما آمد.

هوش مصنوعی: فهرست جلال و بزرگی سلطان و قوانین عالی و خوشبختی بزرگ.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به تصویر کشیدن زیبایی‌های زندگی و جواهرات فکری اشاره دارد. "جم" به مفهوم ثروت و زیبایی است و "جام بین منوچهر" نماد جوانمردی و افتخار در فکر و ایده‌هاست. همچنین، "آسمان فر" به بلندپروازی و رویاهای بزرگ اشاره می‌کند. در مجموع، این موضوع به ترکیب زیبایی‌های مادی و معنوی در زندگی انسان می‌پردازد.

هوش مصنوعی: عیسی، روحی که مقامش فراتر از آسمان‌ها و عرش الهی است و به طرز شگفت‌انگیزی از جایگاه‌های دیگر بالاتر می‌باشد.

هوش مصنوعی: عالم به مانند سند و امضای رسمی است که متعلق به اوست و نامش به عنوان مالک در آن ثبت شده است.

هوش مصنوعی: اقبال و شانس از آغاز در اثر خواست و میل او نهفته است.

هوش مصنوعی: خداوند بزرگ است که وقتی عقل به مشکل می‌خورد، زبانش را تحت تسلط قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: در سرزمین بخشش او درختی وجود دارد که مانند درخت طوبی سبز و سایه‌اش گسترده است.

هوش مصنوعی: در وضعیت خشم او، موجودی بزرگ و ترسناک وجود دارد که دندان‌هایش مانند آتش می‌سوزد و به شدت خطرناک است.

هوش مصنوعی: زیر آسمان، مانند او، عروس ملک، شوهر کم دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: در فضای وسیع و بزرگ او، مکانی زیبا و دل‌نواز وجود دارد که می‌تواند همگان را به خود جذب کند.

هوش مصنوعی: در مجالس با شکوه و پر رونق، زیبایی و جاذبه نرگس به وضوح مشاهده می‌شود، گویی که طبیعت با رنگ سبز و طراوت خود، بر شادابی این فضا می‌افزاید.

هوش مصنوعی: در ابتدای اشعار ستایش‌گرایش، به خاطر ارزش و احترامش، موضوع را مکرر بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که میدان جنگ به خاطر حوادث غیرمنتظره و تقدیر به شدت شلوغ و پرهیاهو می‌شود و دو فوج با هم روبرو می‌شوند.

هوش مصنوعی: در اثر شدت حملات، مانند برگ درخت سمن، موجودی که توانایی زنده ماندن در آتش دارد، به آن آسیب نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: از آسیب و ضربه‌ی مرگ، جوهر و ذات چیزی را متلاشی و جدا شده می‌بینی؛ مثل اینکه عرض و خصوصیت‌ها با جوهر و ماهیت ارتباط نزدیکی دارند.

هوش مصنوعی: باد از خاک برمی‌خیزد و تنیده به پایان این قبه آبی رنگ را از سحر و فریب می‌رهاند.

هوش مصنوعی: زمانی که مانند بید، دست‌ها به نرمی و انعطاف‌پذیری باز می‌شوند، قهرمانان در برابر تیر و خنجر قرار می‌گیرند و استقامت نشان می‌دهند.

هوش مصنوعی: این بیت به معنی این است که وقتی انسان در زندگی فرصتی را در اختیار دارد یا شجاعت به خرج می‌دهد، می‌تواند موقعیت‌های خوب و پربار را برای خود ایجاد کند. به عبارتی، با گذشت و ریسک کردن، می‌توان به موفقیت‌های بزرگ دست یافت.

هوش مصنوعی: انسان‌ها در صف‌های طولانی مانند طومارهایی مرتب قرار می‌گیرند، اما در صورت لزوم می‌توانند این صفوف را به هم بزنند و از نظم خارج کنند، مشابه اینکه یک دفتر را ورق بزنیم و از هم بپاشیم.

هوش مصنوعی: در میانه جنگ و نبرد، کسی که شجاع و زیرک است، از زخم‌ها و رنج‌های دلش به ثروت و قدرت دست پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: در فضای خالی و عدم، روح با دشواری از تیرکمان دو پهلوان به سمت هدف می‌جهد.

هوش مصنوعی: در سوگ و غم این عروس قدیمی که چادر سبز به سر دارد، دل‌ها پر از اندوه و غصه است و همه سیاه‌پوش شده‌اند.

هوش مصنوعی: در آن روز که یغلق شاه را خواهی دید، جبرئیل امین بال‌های خود را رها کرده است.

هوش مصنوعی: آسمان مانند گلی که بر دامن یک زن پخش شده باشد، ستاره‌ها را به زیبایی و به طور پراکنده افشانده است.

هوش مصنوعی: کیوان با صدای بلند آواز می‌خواند، در حالی که میوه‌های درختان طوس و نوذر را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: پرچم‌های تو تا ابد پیروزمند و موفق باد.

هوش مصنوعی: ای فرشته، تو بر زمان ازل پیشی داری و نسل تو از زمان ابد بعد از تو به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: خاقان عنوانی است که به یک پادشاه بزرگ داده می‌شود و یاسمین به عنوان یک گل زیبا و خوشبو شناخته می‌شود. همچنین نسب سلطنت به نرگس، که نماد زیبایی است، مربوط می‌شود. در واقع در اینجا به اشاره به مقام و زیبایی در دنیا پرداخته شده است.

هوش مصنوعی: هر روز مردم مشرق زمین به قبله‌گاه خود می‌روند و بر شاه نورانی سر تعظیم می‌گذارند.

هوش مصنوعی: وقتی سنجر از میان رفت، برف نزد کسی به جای او قرار گرفت.

هوش مصنوعی: به خالق و سازنده‌ای که آسمان‌ها و زمین تحت فرمان او هستند، قسم می‌خورم.

هوش مصنوعی: پاکی که از او سرچشمه می‌گیرد، مانند مهره‌ای است که در میانه خاک قرار دارد.

هوش مصنوعی: تو مانند خضر، با ویژگی‌های خاصی که داری، می‌توانی جهان را با قدرت و شجاعت چون سکندر فتح کنی.

هوش مصنوعی: اجازه نده که دعوت‌کنندگان به موفقیت، مانند تو، همچون حلقه‌ای در انتظار بر در تو بایستند.

هوش مصنوعی: تمام شب به ستایش جانت پرداختم، همان‌طور که پس از ذکر "قل هوالله" به یاد می‌آورم.

هوش مصنوعی: با محبت و مهربانی تو، زودتر از آنچه فکر می‌کنیم، بلا و مشکل به سوی ما خواهد آمد و ما باید به استقبال آن برویم.

هوش مصنوعی: با خشم تو، آتش زودتر از آنچه تصور می‌شود، از زیر پیرهن بنفشه بیرون خواهد زد.

هوش مصنوعی: از تو خواهش می‌کنم مرا با صحبت‌های بیشتر آزار ندهی و بیشتر از این به خاطر من فشار نیاوری.

هوش مصنوعی: اگر من مانند دیگر سخنوران به خدمت شاه نیایم، به خاطر این است که من بنده‌ای هستم.

هوش مصنوعی: اشکالی ندارد، زیرا تشکیلات و مجلسی که خسرو دارد، همچون دریایی بزرگ و پر عمق است و در این میان، من تنها به مانند لنگری کوچک هستم.

هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به نکوهش فردی می‌پردازد که با ویژگی‌های زشت و ناپسندش، در موقعیت یا موقعیتی نامناسب قرار می‌گیرد. یعنی به وضوح نشان می‌دهد که چنین فردی نباید توقع داشته باشد که به راحتی در جایگاه یا شرایط مطلوبی قرار گیرد و بهتر است که با حقیقت خود رو به رو شود.

هوش مصنوعی: در مهمانی تو، نسیم از محبوبی که چون آفتاب درخشان است، شاداب و تازه است.

هوش مصنوعی: مدح و ستایش تو تا پایان دنیا باقی‌ خواهد ماند، و این سخنان با بیان ضعیف و ناتوان هم نمی‌تواند از عظمت تو بکاهد.