هوش مصنوعی: تا کی باید از هراس و ترس در این صف آرزوها بایستی؟ دست از این بی‌قراری بردار و از این دنیا که به فنا می‌انجامد، برو!

هوش مصنوعی: زندگی تو مانند یک باغ خیال و آرزوست که زودگذر است، همانطور که گل در یک روز شکوفا می‌شود. تو شبیه به ماهی هستی که تنها دو شب در آسمان باقیمانده و کودکانه به زیبایی دنیا می‌نگرد.

هوش مصنوعی: کودکی که از رضایت بزرگترش رشد می‌کند، دو تا می‌شود و بس؛ زیرا هلال آسمان نیز همچون کودکی است که دو نیمه دارد.

هوش مصنوعی: امید خود را به کلی قطع کن تا از منطقه دل به خاطر نجات خود، تنها بر سر خط رضایت قرار بگیری.

هوش مصنوعی: به دنبال آسایش و راحتی در دنیای مادی نباش، چرا که در این زمین، چیزی پیدا نخواهی کرد که به خوبی و آرامش واقعی نزدیک باشد. زندگی پر از چالش و مشکلات است، حتی اگر انسان به دنبال بهشت باشد، باز هم به بیماری‌ها و ناملایمت‌ها دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: به خودت زحمت نده و برای فقر تلاش نکن، چون تو بدون وجود واقعی‌ات، به مانند لباسی هستی که بدون کارایی می‌ماند.

هوش مصنوعی: در این دنیا مانند خاک زمین زندگی کن تا این که در نهایت، خاک تو هم به دست باد نرود.

هوش مصنوعی: اگر به خودت توجه نداشته باشی و در خودت قرار نگیری، حتی ده بار هم که دلسوزی کرده و به تو بگویند، باز هم فایده‌ای نخواهد داشت. بنابراین باید به خودت و درونت اهمیت بدهی.

هوش مصنوعی: امید و آرزو را به جای ترس قرار بده، زیرا کسی که با ترس زندگی کند، قادر به دستیابی به مرزهای امید و آرزو نخواهد بود.

هوش مصنوعی: از دنیا توقع محبت نداشته باش، چون امید به شادی و عشق در دنیای فریبنده، به مانند امید به محبت در ازدواجی است که از ابتدا اشتباه بوده است.

هوش مصنوعی: به جای اینکه فقط به ظواهر دنیا که از آب و گیاه تشکیل شده نگاه کنی، به عمق و اسرار نهفته در زیر آن، مانند تمساحی که در زیر آب پنهان شده توجه کن.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه شب‌ها هوا پر از خون تو شده، رنگ آسمان در هنگام صبح به رنگ خون می‌زند و حال و هوای آن تغییر می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در زیر سایه چرخ زمان مهره‌ای وجود داشته باشد، آن مهره از نگاه حقیقت دور است، زیرا این مهره در مکان خود قرار ندارد.

هوش مصنوعی: به خاطر داشته باش که از زندگی و زمانه خود دوری کن و در انزوا به تعبیر واقعی خود پی ببری. هر کس ارزش و فهمی دارد که نمی‌توان آن را به راحتی ارزیابی کرد. پس تلاش کن تا این ارزش را درک کنی و به آن احترام بگذاری، حتی اگر به نظر بی‌ارزش بیاید.

هوش مصنوعی: دل را به دست اول بسپار که این فقط یک تصویر است، نه واقعی. در واقع، دل ما همچنان در صحراهای چین و ختا سرگردان است.

هوش مصنوعی: ای عیسی، به مقام پاکی و روحانیت دست یاب، زیرا در اینجا ثروت و مال وجود دارد و در آنجا زندگی و آرامش و درمانی برای دردها.

هوش مصنوعی: با عقل محدود و ناقص خودت، چه زیبایی‌هایی را می‌توانی ببینی؟ در حالی که در مجلس شادی، از صدای دف و موسیقی بچه‌ها لذت می‌بری، همواره به یاد داشته باش که چقدر دنیای اطرافت پر از زیبایی و شگفتی است.

هوش مصنوعی: آیا زمانی که دل از عشق و آرزوها خالی شد، نجاتی وجود دارد؟ آن کسی که از اسارت خواسته‌ها و تمایلات خود رها شده است، به آزادی و آرامش دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: نفس به من امان نداد و نتوانستم چیزی بگویم. در این مکان، مانند درخت نخل شکسته، که میوه‌اش کم شده، من هم در وضعیت نا امیدی به سر می‌برم و نمی‌توانم چیزی تقدیم کنم.

هوش مصنوعی: وجود تو نماینده‌ی نسل بغداد است، پس در این خانه‌ی جهان چه مقام و شأنی برای تو شایسته است؟

هوش مصنوعی: از این پنج حس چه کسی می‌تواند ایمن باشد وقتی که با شش حس دیگر مواجه است؟ باز هم باید مراقب بود که دشمن فریبکار از این ویژگی‌ها بهره‌برداری کند.

هوش مصنوعی: صاف و بی‌غش باش و از این تنگنا دور شو، چون در آن روزی که گرفتار درد شدم، آزاد شدم.

هوش مصنوعی: اگر گنج گرانبهایی داری، چرا آن را در مسیر کسی قرار می‌دهی که از ارزش آن بی‌خبر است؟ مانند اینکه برگی را به کسی نشان دهی که نمی‌داند چگونه باید به زیبایی‌های آن نگاه کند.

هوش مصنوعی: آیا می‌توان طبع حکیم را خوش و شاداب دید، در حالی که از خاکی سوخته برمی‌خیزد؟ آیا کسی که تشنه عشق است، می‌تواند از آب دجله بهبودی بیابد؟

هوش مصنوعی: خاک سوخته را به‌عنوان زر و طلا بدان، زیرا آتش خواسته و آرزویش آن را مانند کوره‌ی طلاگر تبدیل کرده است، دل‌های ما و شما نیز چنین حالتی دارند.

هوش مصنوعی: گلی که در زیر آسمان می‌روید، سرش را بلند نکرد چرا که تنها یک بار چهره محبوبش را دید و از آن پس عطر وفای او را حس کرده است.

هوش مصنوعی: جهان با زیبایی‌ها و جاذبه‌هایش ما را پرورش می‌دهد و سپس از این زیبایی‌ها، پرنده‌ای مانند طوطی به سرزمین کلمات و حکمت می‌رسد و هدهد با تاج و پرچم نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: پرنده‌ی افسانه‌ای (عنقا) نمی‌تواند در این دنیا زندگی کند، در حالی که پرنده‌هایی مانند هدهد با تاج زیبا و طوطی با سخنان دلنشین وجود دارند.

هوش مصنوعی: اگر زمانه به جای غذا، خونی به تو بدهد، چه تعجبی دارد؟ چون تو از ابتدا در رحم مادر از خون خود غذایت ساخته شده‌ای.

هوش مصنوعی: در دریای تهدید، جان خود را در کشتی رها کن، تا اینکه رهبری از قانون به تو مژده ندهد.

هوش مصنوعی: سلطان فقر در جستجوی سرزمین و کشور خود است؛ او که از خاک برخاسته و در عرش آسمانی نشسته، راهگشای قانون و شریعت مکی است.

هوش مصنوعی: وجود پیامبر اسلام، محمد (ص)، باعث تسلیم و نرم شدن دل‌ها و جان‌ها مانند موم در برابر مهر می‌شود. در اینجا، اشاره شده است که تاثیر محبت و رهبری او به قدری قوی است که حتی سختی‌ها و موانع را از بین می‌برد.

هوش مصنوعی: دارویی برای کسانی که دلشان گرفته است فراهم شده، تا با لب‌های شاد و خنده بر چهره، غم را فراموش کنند. ناگهان، چهره‌ای زیبا و خندان نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که سیگنال دعوت او به گوش دنیا رسید، صدا و بانگ صدای او مانند آوای کوه در دل جهان پیچید.

هوش مصنوعی: شاخة شریعت او نمادی از درخت طوبی علم و عمل است و حقیقت او مانند طوطی است که حیا و مهربانی را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: زمانی که خداوند اشاره می‌کند، دلیران برای عمل آماده می‌شوند، اما در زمان گفتگو، باید از عقل و هوش بهره ببرند.

هوش مصنوعی: عیسی در مسیر مرتبه و مقام خود با شرم نشسته است، در حالی که موسی با صداقت و معجزه‌اش عصای خود را شکسته است.

هوش مصنوعی: شنیده‌ام که خوشبختی او از صحبت‌هایی که درباره‌اش می‌شود، ناشی شده و دعوتش از چیزهای بی‌جان و کم‌ارزش به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: برای گرسنگان در سال سخت قحطی، سفره‌ای از نعمت و generosity پهن کرده و با صدای بلند دعوت به کمک کرده است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به اهمیت و عظمت دعوت الهی اشاره کرده است. انسانی که به دعوت او پاسخ می‌دهد، در حقیقت در مسیری قرار می‌گیرد که به اوج مرتبط می‌شود و می‌تواند از نعمت‌های فراوانی بهره‌مند گردد. او با پیروی از این دعوت، به درجات بالای فکری و معنوی دست پیدا می‌کند و به نوعی از فضائل و بخشندگی الهی نیز برخوردار می‌شود.

هوش مصنوعی: زمانی که دل او به جهان و مکان‌ها نگریست، با نگاهی عمیق و پر قدرت بر همه چیز غلبه کرد و هیچگاه از تلاش و جستجو دست برنداشت.

هوش مصنوعی: خداوند به پیامبر خاتم (ص) به خاطر اصلاح و هدایت مردم مقام و فضیلت بخشیده و به او نشان و علامتی داده که ما را به نجات برساند.

هوش مصنوعی: آن شب که از این تنگنای سخت خارج شد، بار و بنه‌ای که بر دوش داشت را از این میدان پر از درد و رنج برداشت.

هوش مصنوعی: از این دنیا رفت و به مراتب بالاتری رسید و تمام حقایق عالم را پشت سر گذاشت، در حالی که این چهره تاریک فضای هستی را ترک کرد.

هوش مصنوعی: چهره او همچون ماهی درخشان است و از جلوه‌اش آسمان زیبا و روشن می‌شود. از نعل اسب او، ستاره‌ها در آسمان پخش شده‌اند و فضای آسمان پر از زیبایی می‌شود.

هوش مصنوعی: در اینجا تصویر می‌شود که روح راستین و باوفای انسان به وسیله‌ای چون زین و افسار، در حرکت است. در این سفر، او به سوی هدفی می‌رود و از سردی‌ها و موانع عبور می‌کند. به عبارت دیگر، روح انسانی در پی تجربه‌ای غنی و پرمعناست و با اراده و تلاش خود، به جلو حرکت می‌کند.

هوش مصنوعی: یک اسب سیاه (ادهم) که به سرعت از هر سمت فضای خالی و عدم عبور می‌کند، وجود خود را در حریم بقا که جاودانه است، قرار داده است.

هوش مصنوعی: جهان بالایی از چرخه و حرکت بی‌نصیب است و نورها در زمین از رشد و پرورش بی‌بهره‌اند.

هوش مصنوعی: در زمین زندگی، هر قطره خونی که در راه عشق و حقیقت فدا شده، مانند گلی است که به وسیله معجزه او شکوفا می‌شود و زیبایی می‌آورد.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود او، زمین و آسمان زیبا شده‌اند و مانند ستاره‌ها می‌درخشند. در مقابل او همه چیز به زیبایی و شکوه جلوه می‌کند.

هوش مصنوعی: عیسی از چهار در وارد شد و با همه پیامبران دیگر به ادب و احترام سلام کرد.

هوش مصنوعی: چشم همت او مانند آینه‌ای است که زیبایی‌ها و توانایی‌هایش را نمایان می‌کند، به طوری که از بالاترین آسمان‌ها تا گستره زمین را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: خورشید با صدای دل‌نواز دف در کنار زهره (سیاره) قرار گرفته و برف‌های سرد و خموش به صدا درآمده‌اند و اینجا نوا و آهنگی دلنشین به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: جبریل (فرشته وحی) خبر خوشی از سمت خدا به او (پیامبر) می‌آورد و به همین دلیل او در مسیر رسالتش آزادانه پیش می‌رود.

هوش مصنوعی: روح به طور مستقیم و بدون هیچ واسطه‌ای، از فضای آسمان به بالاترین نقطه‌ی نزدیک به خداوند پرواز کرد.

هوش مصنوعی: صدای دستوری از عالم غیب به او رسید که ای پیشوای پیامبران، نگران نباش و جلوتر برو.

هوش مصنوعی: قبل از اینکه به خداوند اشاره کنم، صد بار به خاطر او سجده کرده‌ام، اما در آن مکان خاص نبودم تا بگویم او کجاست.

هوش مصنوعی: در بارگاه خدا، محمد حر به عنوان مهمان ویژه‌ای حضور دارد و در اینجا سفره‌ای از نعمت و کرامت گسترده شده است.

هوش مصنوعی: چشم من، وجود ناب و پاک خدا را دید که از هر نوع محدودیت و سوال خالی است.

هوش مصنوعی: در حضور خداوند از شرم و حیا زبانم را بسته‌ام و نمی‌توانم آنچه را که شایسته ستایش است، بیان کنم.

هوش مصنوعی: هزاران سخن با خدا گفته‌ام، اما هیچ‌کس در عالم غیب و مجمع آن را نشنیده است.

هوش مصنوعی: آورده از در او، راهنمایی برای جهان و هستی وجود دارد که در آن آمده، پروردگارا ما را هدایت کن و از گناهانمان در امان بدار.

هوش مصنوعی: برای دل‌های شکسته دعا و شفاعت کرده و نشان از حق داده است تا رحمت به بندگانش پاداشی عطا کند.

هوش مصنوعی: در شب، شخصی به خانه برگشته و در آنجا نامه‌ای نوشته که در آن نیازها و خواسته‌های خود را به طور قوی و محکم بیان کرده است و به موفقیت دست یافته است.

هوش مصنوعی: ای آب رحمت تو، مانند آتش‌نشانی هستی که توانایی خاموش کردن آتش را دارد. تو به گونه‌ای هستی که می‌توانی گرمای جانسوز هجران و عشق را به آرامش‌ تبدیل کنی، و بدون تو، همه چیز تبدیل به سوزش و درد می‌شود.

هوش مصنوعی: می‌دانی که هیچ پناهی از سوی گروهی نیست که در مقابل تو، دلشان پر از تظاهر و ریاکاری است.

هوش مصنوعی: در هنگام بحث و جدل، افراد مانند کاسه‌ای هستند که به راحتی می‌شکنند و در زمان گفت‌وگو، همچون صدای کوس به سرعت به نتیجه می‌رسند.

هوش مصنوعی: اگر آب گرم باشد، با همه چیز هماهنگ و سازگار می‌شود، ولی اگر زمین خشک و خشن باشد و باد سرد و تند بوزد، حال و هوای نامساعدی ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: او مانند قلبی است که از طبیعت خود به دور است و من با دلی که از او حسرت خورده، در غم قلب او به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: از این ناقص‌ها زیاد می‌ترسم، ای کسی که با پاکی و عزتت مرا به امن و آرامش برسان.

هوش مصنوعی: چون رحمت تو هیچ‌گاه کم نمی‌شود، بنابراین عجیب نیست اگر دعاها در حضور تو پذیرفته شود.