هوش مصنوعی: دل کسی که به خاطر تو غمگین و دلتنگ نشده، هیچ ارزش و اهمیتی ندارد. آن سینه‌ای که با غم‌هایت آسیب‌دیده نیست، و آن سر که به خاطر عشق تو پریشان نیست، باعث تاسف است.

هوش مصنوعی: تو مانند گلی در بهشت هستی و هیچ گلی در باغ وجود ندارد که همانند تو، زیبایی و جذابیت داشته باشد.

هوش مصنوعی: دست زحمت‌کشیده‌ام به خاطر غم و اندوهی که بر سرم سنگینی می‌کند، به آن فکر می‌کند که چرا هیچ بخشی از تو، حتی خاک زیر پایت، بر سرم نیست.

هوش مصنوعی: دل بیمار من از اینکه این روزها به فردا و آینده امید ببندد، رنج می‌کشد. حتی اگر امروز غم و اندوهی وجود نداشته باشد، یادآوری وعده‌هایی که به فردا داده‌ای، من را می‌آزارد.

هوش مصنوعی: هیچ دلی نمی‌تواند نامزد شادی و تفریح باشد، زیرا آن لذت و شادی که در دل تو نهفته است، در دل‌های دیگر وجود ندارد.

هوش مصنوعی: عمر گرانبها و ارزشمند من که بر دوش من است را به تو می‌دهم، اما چه فایده‌ای دارد وقتی که این عمر در اختیار تو نیست و به تو نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: چه کار کنم با دل آرامی که در دنیای هوس قرار دارد؟ آیا رنجی که می‌کشد به خاطر زینت و زیبایی تو نیست؟

هوش مصنوعی: من به چرخ وفا و صداقت می‌چرخم، اما چه فایده که نشانه‌ای از پذیرش و قبول بر روی آن نیست که به امضای تو مربوط می‌شود.

هوش مصنوعی: تو گفتی که من از کار تو بی‌خبرم، پس ذهنی برای نگرانی نداشته باش. به موفقیت تو می‌نگرم، وگرنه از تو هراسی ندارم.

هوش مصنوعی: خرد، روح معانی است که جهان به آن اشاره می‌کند. جهانی که آفرینش در آن، نمی‌تواند حقایق تو را تأیید کند.

هوش مصنوعی: هرچند که آسمان مانند باغی سرسبز و زیباست و نماد پایداری است، اما من حتی یک گل هم از باغ سرسبز تو ندارم.

هوش مصنوعی: دست در بار تو پر از هنر و جواهر است، و کشتی این دریا فقط می‌تواند در مسیر تو حرکت کند.

هوش مصنوعی: چرا این چرخش غواص به این حالت افتاده است؟ زیرا اگر او دریا را می‌کاود، دریاچه تو را پیدا نمی‌کند.

هوش مصنوعی: حلم و بردباری تو مانند حرف "کاف" است که در طرح دل، کوهی را نشان می‌دهد که زادگاه و پرورش‌دهنده‌ی پرنده‌ای همچون عنقا نیست.

هوش مصنوعی: شکل و ظاهر تو مانند صورت فلکی ثور است و هیچ ستاره‌ای در آسمان وجود ندارد که به اندازه‌ی تو شکوفا و باوقار باشد.

هوش مصنوعی: نرگس دان، به این معناست که زیبایی و جذابیت آسمان و همه گل‌ها به پای زیبایی چشمان تو نمی‌رسند. حتی ماه و دیگر زیبایی‌ها نیز نمی‌توانند با شکوه و جلوه تو رقابت کنند.

هوش مصنوعی: بیا و دامن جیب خود را پر کن که جیب قمر پر از زرق و برق است، اما اگر پرده دنیای تو کنار رود، حقیقت‌ها هویدا می‌شود.

هوش مصنوعی: چرخ ماه می‌شکند، اما قدرت تو در کجاست؟ که حتی دست تو از شرم نمی‌تواند به آن برسد.

هوش مصنوعی: جهان از شب غم نجات یافته است و این به خاطر وجود توست، زیرا هیچ چیز دیگری قدرت بقای تو را ندارد.

هوش مصنوعی: چرخ زندگی مانند زره‌ای است که از چشمه‌ای می‌چرخد، اما چشم تو فقط به تماشای زیبایی تو مشغول است و به چیز دیگری نگاه نمی‌کند.

هوش مصنوعی: آن سرزندگی و زیبایی که از گل سنبل در باغ بهاری نشأت می‌گیرد، هیچ نیست اگر آن را با یک شاخه از ستارهٔ ثریا مقایسه کنیم.

هوش مصنوعی: چرا چمن عمر دشمن تو پژمرده است؟ زیرا که نفس سوخته من از عطر و رایحه تو نیست.

هوش مصنوعی: چرخ (زمان) مانند آینه ای است که نشانگر وضعیت توست، اما اینطور نیست که یک لحظه هم کسی از سختی های تو دوری کند و از آن بی نیاز باشد.

هوش مصنوعی: هرچند که خاکستر من در سحرگاه پیوندی از نو می‌یابد، اما تیغ شب نمی‌تواند آینه‌ای برای تو باشد.

هوش مصنوعی: هرچند که بهرام در میدان جنگ شجاع است، اما او به تنهایی نمی‌تواند با برتری و کم نظیری تو برابر شود.

هوش مصنوعی: هر چه تشبیه و تشخیص درباره تو ارائه دهیم، به اشتباهات زیادی دچار خواهیم شد، زیرا مقام و عظمت تو در زمان جستجو و مقایسه قابل احاطه نیست.

هوش مصنوعی: خدا را شکر که به مرحله‌ای رسیدی که مقام والایی را کسب کردی، زیرا آسمان هم از شایستگی امضای تو ناتوان است.

هوش مصنوعی: به یاری و رحمت کرم می‌توان از دنیا رهایی یافت، اما آن بنده‌ای که در عشق و محبت تو نیست، در واقع زندانی است.

هوش مصنوعی: من با قلبی پاک و صادق به تو تعلق دارم، عجیب است که امروز هیچ‌کس مانند من با این خلوص و یکرنگی به تو نیست.

هوش مصنوعی: زمین را به خاطر چهره زیبا و درخشان تو، به زمین می‌کوبم، زیرا زیبایی تو با ارزش‌تر از هر سکه‌ی طلا و نقره‌ای است.

هوش مصنوعی: روز تو با زیبایی و لطافت زلف‌های سحر به نمایش درآمد. چه روز خنکی بود آن روز که دیگر نه از تو خبری بود و نه از حاکمیت و سرپرستی‌ات.

هوش مصنوعی: در آرزوی بهشت، دلش را برای شادی آماده کرده و حال آنکه لذت واقعی در این دنیا نیست.

هوش مصنوعی: آیا می‌توان گفت که ویژگی‌های دنیا به دنبال چه آثار و نشانه‌هایی می‌گردند؟ که در واقع، نشانه‌ای از وجود تو نیست.