هوش مصنوعی: این شب، شبی عجیب و غم‌انگیز است که ظلم و ستم در آن به حدی رسیده که همچون خون بر زمین ریخته شده، در حالی که دعا و نیکوکاری مانند شکر بر سر این ظلم سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: موکب بزرگی فرا رسید و برای آن شکرگزاری به راه تقدیر انجام شده، گویی که آب خوشی از صد جشن و عید در حرم ریخته شده است.

هوش مصنوعی: لشکری از ظلم در سحرگاه، به صورت غافلگیرانه و با دعاهای مستجاب به میدان آمده‌اند و در حال تضعیف نیروی خود هستند. صدای طبل و پرچم‌هایشان به زمین افتاده است.

هوش مصنوعی: امشب به قدری در جرم خانه من شلوغ است که به نظر می‌رسد در هر گوشه‌اش داستان‌ها و رازهای فراوانی وجود دارد که هیچ‌کدام به خوبی شکل نگرفته‌اند و در هم ریخته‌اند.

هوش مصنوعی: خداوندا، به این دل‌سوختگان نگاهی کن که از دل شکسته‌شان ناراحتی و اندوه را به سوی دشمنان ریخته‌اند.

هوش مصنوعی: نفس شهاب‌وار من از گنبد فیروزه‌ای که دل را در بر دارد، در شش گوشه جهان دیوانگی را پراکنده کرده است.

هوش مصنوعی: گرچه در آسمان پرده‌ای از ابر وجود دارد و آتش سوزان در دل چشمه وجود دارد، اما باز هم با وجود این، آب به آرامی به سمت آن می‌ریزد.

هوش مصنوعی: آسمان‌نشینان برای هر دلی که سوخته و آزرده است، دارویی از لطف و محبت در ظرفی گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: خشک و بی‌آب و علف بودن دشت ندم باعث شده تا مردم برای پیدا کردن آرامش و نعمت، به جوشش و خضوع در برابر آب بپردازند.

هوش مصنوعی: سیف دین قطب، فردی با افتخار و سعادت است که ستاره‌های سعادت بر او سایه افکنده‌اند و در عظمت او، از بلندی منزلت‌هایش، همگان خبر دارند.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر اعتبار و بزرگی‌اش، هفت آینه به عنوان نماد جلال و شکوه در ورودی چادرش آویزان کرده‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر فردی با فکر و تدبیر خود به موفقیت و عظمت برسد، باید مانند خورشید و ماه، نشانه‌های روشنایی و خیر را به دیگران بشارت دهد. همچنین، با وجود ظلم و ستم، می‌توان زیبایی‌ها و نعمت‌های زندگی را در کنار همدیگر قرار داد، همچون آب و آتش که در کنار هم وجود دارند.

هوش مصنوعی: صدای مهیب او، مانند زلزله‌ای است که از آن، خون زیادی از رگ‌های شیران سرزمین اجْم ریخته شده است.

هوش مصنوعی: سرنوشت و خوشبختی انسان تحت تأثیر عواملی است که در عالم هستی وجود دارد. در حقیقت، ستاره‌های آسمان در آنجا به نوعی قسمت و نصیب را تعیین کرده‌اند.

هوش مصنوعی: علم و لباس فقر، همچون جامه‌ای با عظمت و ملکوتی است که فرشتگان بر آن نشان علم و دانش را افکنده‌اند.

هوش مصنوعی: نگاهی به چمن‌زار او بنداز که درختانش با طبیعت خود میوه‌های خاصی از باغ ارم را به زمین می‌ریزند.

هوش مصنوعی: تیغی که به شدت درخشان است، از نور و انرژی خود سرچشمه می‌گیرد و دشمنان را تا دوردست‌ها و حتی تا آسمان تحت تأثیر قرار می‌دهد، به گونه‌ای که قطرات گوهر از آن سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: ابرها به هم جمع شده‌اند تا در جنگی که در حال وقوع است، با شدت و قدرتی به مانند ضربه و درخشندگی قطره‌های صاعقه بر دشمنان خشمگین ببارند.

هوش مصنوعی: در جایی که قلم تو به خاطر غم، نوری را به وجود آورده است، آیا آن روشنایی‌های آسمانی می‌توانند آنچه از خمِ شراب ریخته شده، مشاهده کنند؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که آثار و نشانه‌های قدرت و عظمت انسان، در برابر دشمنانش به نمایش گذاشته می‌شود، مانند خورشید که در برابر پرندگان روشنایی خود را پخش می‌کند. هم‌چنین، مانند فیل که از سمت بیت الحرم عبور کرده و نشانه‌هایی از بزرگی و شکوه را به جا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: در صبح ازل، جایی که خوشی و شادی وجود دارد، بر روی لوح، چه چیزهایی از خوشبختی نوشته شده است؟

هوش مصنوعی: زمانی که عمرش در تمامیت خود امتحان شد، بخت و اقبالش از جامی که می‌نوشید به او رو کرد، آیا آن می که به جام اسکندر و جم ریخته شده، به او نیز خواهد رسید؟

هوش مصنوعی: دل و طبع تو با عشق و تمجید ما پر شده است، همچون زائرانی که از همه چیز خالی به زیارت می‌آیند.

هوش مصنوعی: دست و قلم تو مانند دو پرنده‌ای هستند که در شاخ و برگ بخشش نشسته‌اند و از نوک و شکمشان پول و ثروت بر زمین می‌ریزد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات بدبختی از ابتدا و گاهی خوشبختی به سراغت می‌آید، در خیانت به دشمنان تو، این حالات بروز می‌کند.

هوش مصنوعی: هرچند که دشمن به زعم خود بر من پیروز شده و کینه‌اش را بر سرم ریخته، اما من دلم و شادی و آرامشم را از دست داده‌ام.

هوش مصنوعی: گرگ دوباره از قدرت و شدت تو در راه صلح شرمنده و ناامید شده است، و غم بر او سایه افکنده است؟

هوش مصنوعی: بخشش و generosity تو مانند دارویی است که به فرد بیمار کمک می‌کند. این نوع بخشش از زیور و زینتی گرفته شده که به بهبود حال او می‌انجامد.

هوش مصنوعی: نگاه و احساس من به جای تو به نقش و نگارها مشغول شده و این مدت یک سال در عالم خیال، مانند یک مروارید در صدف، از زیبایی‌ها و لطافت‌های درونم شکل گرفته است.

هوش مصنوعی: به تازگی شعری زیبا و دلنشین نوشته‌ام که امروز به عشق و محبت تقدیم می‌شود. امروز روزی است که عاشقان و شادان خوشی‌ها و نغمه‌ها را منتشر کرده‌اند.