هوش مصنوعی: جان و دل من همیشه در عشق تو گرفتار است، ای محبوب؛ گزینه‌ای جز خیال تو در ذهن من نقش نبسته است.

هوش مصنوعی: عشق و دلتنگی تو به جانم چنگ انداخته و ناچارم که به یاد تو بیفتم و حس دل را از دست ندهم.

هوش مصنوعی: وقتی که محبت تو بر دل این بنده گرانقدر به مانند مهر تابان است، وفاداری تو او را به مقام وزیر می‌رساند.

هوش مصنوعی: به او گفتم که اگر تو برای من دلپذیر نیستی، من جانم را برایت خواهم داد. دل من از این کار سیر شده و بر دلم باید افسوس خورد.

هوش مصنوعی: وقتی که جان من نشانه خوشبختی پادشاه شد، پیغام عشق تو به وصل من، مژده‌ای خوش است.

هوش مصنوعی: من از دلتنگی و افسوس بر خاک می‌روم، اما با تو به هیچ وجه به سمت غیر از تو نمی‌روم. یارم کن، چرا که یار تو، شانس و خوشبختی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: خورشید پادشاهان آسمان، مسجد سپر دین است. باید به یاد داشت که کل جهان در برابر او کوچک و ناچیز است.

هوش مصنوعی: میر ارسلان که همچون چرخ‌های پرشتاب، در سرزمین‌ها و مرزهای دوزخ و بهشت مشغول به کار است.

هوش مصنوعی: در آرزو داشتم به او بگویم ای چشم همیشه جاوید و مایه سعادت، امیدوارم که عمر تو همواره خوش و با شکوه باشد.

هوش مصنوعی: خورشید به ما هشدار می‌دهد که مراقب باشیم و از این غفلت پرهیز کنیم، زیرا در این زمان، پشتیبان و کمک ما در سختی‌ها، حواسمان را بهتر جمع کنیم.

هوش مصنوعی: من در کنار او، به خاطر تلاش و پشتکارش، چقدر می‌توانم بگویم که خوشحالم و امیدوارم عمرش همیشه پر نور و تابناک باشد؟

هوش مصنوعی: همچنان که باد، خاک، آتش و آب در جهان وجود دارند، حکمت و قدرت الهی در هر چهار جهت و گوشه‌ی آن حاکم است.

هوش مصنوعی: عقل و درایت او به مکان مرجع ستاره‌ها و آسمان تبدیل شده است و عمرش در کنار کارهای اندک و زیاد گذرانده می‌شود.

هوش مصنوعی: دوست عزیز، آیا از من می‌خواهی که به خاطر محبت و نعمت‌های بی‌نظیر معبود، کمبودی احساس کنم؟ در حقیقت، باید شکرگزار نعمت‌های او و یاری‌هایش باشم.