هوش مصنوعی: در هر لحظه از دردش فریاد می‌زنم، اما با این حال یاری هست که به هیچ چیزی اهمیت نمی‌دهد. غیر از او، جایی برای پناه ندارم، اما اوست که بی‌هیچ قید و شرطی تنها یار من است.

هوش مصنوعی: از عشق آن پری، در درون خود می‌سوزم و شور و شعف دارم. با اینکه امروز کارم خراب شده، ولی یاری هست که نگران نیست.

هوش مصنوعی: من به عقل و تفکر خودم منطقی و معقول هستم، اما در نظر مردم دیوانه به نظر می‌رسم. این حالت من، نشانه‌ای از وجودم است، اما در واقع یاری در کنارم است که نسبت به من بی‌توجه و بی‌پرواست.

هوش مصنوعی: من راه عشق را می‌شناسم، درد و رنج را در ورق‌های زندگی می‌خوانم. به چهره محبوبم خیره‌ام، اما همدمی دارم که بی‌اعتناست.

هوش مصنوعی: در شبی خاص قصد دارم که همه رازهایم را فاش کنم. برای این کار حاضرم جانم را فدای دیگران کنم، اما این رازی که خواهم گفت، بدون توجه و بی‌پروا از سوی یک یار خواهد بود.

هوش مصنوعی: من یاری هستم که هرگز از دوستی دست نمی‌کشم. هر لحظه که دلم می‌شکند، تحمل می‌کنم، اما من یاری هستم که دلم در برابر مشکلات نمی‌لرزد.